Για τον - διάσημο από την ταινία-ντοκιμαντέρ για το κρασί «Mondovino» - σκηνοθέτη, το κρασί είναι ένα είδος «υγρής μνήμης» της ανθρωπότητας, αφού ενσαρκώνει την ιστορία του τόπου παραγωγής του, αλλά και των ανθρώπων του. O συγγραφέας καταπιάνεται με το θέμα της παγκοσμιοποίησης της γεύσης, κατακεραυνώνοντας τα κρασιά που προσπαθώντας να γίνουν αρεστά σε όλους, χάνουν την εντοπιότητα τους. Aντίθετα, εξαίρει την έννοια του αμπελοτόπιου και τα κρασιά τερουάρ (terroir), που εκφράζουν τη γη και τους ανθρώπους που τα δημιούργησαν.

Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βιβλίο, που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα και ταξιδεύει τον αναγνώστη στην οινική Γαλλία, με πολλές αναφορές και παραλληλισμούς στο «σινεφίλ» κινηματογράφο και ζωντανούς, πολλές φορές αστείους, διαλόγους.