Απόρροια της μακρόχρονης ερευνητικής ενασχόλησης της συγγραφέως με θέματα που άπτονται της συγκριτικής αισθητικής, το βιβλίο αυτό προσεγγίζει κριτικά και στο πλαίσιο μιας ιστορικής και συγκριτικής προβληματικής και μεθοδολογίας, συστήματα καλών τεχνών της νεοελληνικής αισθητικής, που συνδέονται με το «νεότερο σύστημα των καλών τεχνών» και τις φιλοσοφικές και αισθητικές θεωρίες του 18ου του 19ου και του 20ού αιώνα.

Συγκεκριμένα διερευνώνται και ερμηνεύονται περιπτώσεις προσλήψεις των ευρωπαϊκών φιλοσοφικών και αισθητικών αντιλήψεων και διάχυσης αυτών στον ελληνικό χώρο, που φανερώνουν το ενδιαφέρον των νεοελλήνων φιλοσόφων και αισθητικών, όπως ο Κ. Οικονόμος , ο Κ. Κούμας, ο Κ. Στρατούλης, ο Π. Βράιλας - Αρμένης, ο Γ. Βιζυηνός, ο Α. Ελευθερόπουλος και ο Θ. Μουστοξύδης, για την τέχνη και τα θεωρητικά προβλήματά της, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τις αρχές του 19ου αιώνα έως και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, με ιδιαίτερη έμφαση στην προβληματική της συστηματικής ανάλυσης, ταξινόμησης και θεωρητικής προσέγγισης των καλών τεχνών.

Παράλληλα, σκιαγραφούνται οι διαφοροποιήσεις των συστημάτων καλών τεχνών της ευρωπαϊκής και νεοελληνικής αισθητικής, που συνδέονται με την αλλαγή χρήσης της έννοιας της τέχνης και αντανακλούν τον τρόπο ερμηνείας των αισθητικών φαινομένων και της ανάπτυξης των τεχνών στο γενικότερο σύστημα του πολιτισμού και της κοινωνίας.