Στο βιβλίο του Γ. Ξηροπαϊδη επιχειρείται η ανασυγκρότηση του διαλόγου μεταξύ του Μ. Heidegger και του Ε. Husserl, με στόχο να αποσαφηνιστούν τα κίνητρα που ώθησαν το Heidegger να διατυπώσει το αίτημα της ολοσχερούς ρήξης με την παράδοση της δυτικής οντολογίας και μεταφυσικής. Ο συγγραφέας αναλύει την ουσιώδη αμφισημία που διέπει το θεμελιακό έργο του Heidegger Είναι και Χρόνος και περιγράφει τις δημιουργικές δυνατότητες που διανοίγονται στο φιλοσοφικό στοχασμό από την επανασύνδεσή του με πηγές της ποιητικής εμπειρίας, ενώ παράλληλα προσπαθεί να διαφυλάξει τη σχέση της σκέψης με την ιδέα του υπεύθυνου πράττειν, ώστε να ελεγχθούν οι κίνδυνοι τους οποίους εγκυμονεί η μονομερής έμφαση στο ποιητικό στοιχείο της σκέψης.
Ο Γιώργος Ξηροπαϊδης είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Γερμανικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.