Στην παρούσα μονογραφία εξετάζεται η περίπτωση της αλβανικής μετανάστευσης στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα, με εστίαση στην αλβανική μεταναστευτική οικογένεια. Συγκεκριμένα, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είναι το πώς μέσα στα χρόνια τα υποκείμενα προσδιορίζουν και επαναπροσδιορίζουν διαρκώς τα μεταναστευτικά τους σχέδια και τις στρατηγικές τους πώς αλλάζουν τα οικιακά σχήματα, οι έμφυλες και διαγενεακές οικογενειακές σχέσεις και ισορροπίες πώς συγκροτούνται και επανασυγκροτούνται τα ομοεθνικά μεταναστευτικά δίκτυα οδηγώντας τους ανθρώπους που εντάσσονται σε αυτά να επανανοηματοδοτούν τις μεταξύ τους σχέσεις και τέλος, ποιος είναι ο ρόλος τόσο του ευρύτερου οικονομικού, κοινωνικού, πολιτισμικού πλαισίου όσο και των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας στη διαμόρφωση της μεταναστευτικής διαδικασίας και εμπειρίας.

Το κείμενο αυτό αποτελεί μια προσπάθεια συνομιλίας του εμπειρικού υλικού, που προέρχεται από τις έρευνες τις οποίες έχω πραγματοποιήσει για την αλβανική μετανάστευση, με τις νέες θεωρητικές προσεγγίσεις για τη σύγχρονη διεθνική μετανάστευση -και ειδικότερα για τις διεθνικές μεταναστευτικές οικογένειες, όπως και με την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία για τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης αλβανικής μετανάστευσης.