Η οριζόντια και η κάθετη ιδιοκτησία είναι έννομες (εμπράγματες) σχέσεις, στο περιεχόμενο των οποίων περιλαμβάνονται και δικαιώματα αναγκαστικής συγκυριότητας σε διάφορα πράγματα (όπως το έδαφος, η αυλή, η πιλοτή, οι ανελκυστήρες κ.λπ.). Τα πράγματα αυτά ονομάζονται συνήθως «κοινόκτητα» ή «κοινόχρηστα», αφού είναι κοινά των οροφοκτητών τόσο ως προς την κυριότητα όσο και ως προς τη χρήση. Όπως και στα συνήθη «κοινά» πράγματα, μπορεί και στα «κοινόκτητα» ή «κοινόχρηστα» να προβλεφθεί αποκλειστική χρήση ενός ή ορισμένων μόνο από τους οροφοκτήτες. Οι σχέσεις περί τα «κοινόκτητα» ή «κοινόχρηστα» πράγματα ρυθμίζονται στο βασικό νόμο κατά τρόπο εύλογο και -σε μεγάλο βαθμό- κατανοητό και από τον μη ειδικό. Δυστυχώς, οι κατά καιρούς αποσπασματικές νομοθετικές ρυθμίσεις, οι παρεμβάσεις μη νομικών και η προσπάθεια δημιουργίας νομότυπων όχι όμως και νόμιμων «νομικών κατασκευών» έχουν καταστήσει την αρχικά ευκρινή εικόνα σε πολλά σημεία ασαφή.

Στο παρόν επιχειρείται συνοπτική, αλλά περιεκτική έρευνα των συναφών ζητημάτων, με βάση τόσο τη νομολογία όσο και την κρατούσα θεωρία, ώστε να καταστεί δυνατή η σωστή ενημέρωση και του μη ειδικού πολίτη, σύμφωνα με τους στόχους της σειράς.