ΜΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΑΚΗ ΠΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΒΕΝΕΤΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Το Ναύπλιο και η Βενετία υπήρξαν δυο σημαντικές πολιτικές οντότητες της Μεσαιωνικής Ευρώπης, η κάθε μια στο δικό της γεωγραφικό χώρο, που σε μια συγκεκριμένη περίοδο, ανάμεσα στο 1388 και το 1540, είχαν κοινή πορεία, Η Βενετία γνώριζε το Ναύπλιο ήδη από τον 12ο αιώνα, όταν αποτελούσε σημαντικό λιμάνι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εκεί είχαν εγκατασταθεί οι πρώτοι Βενετοί έμποροι που βοήθησαν στην ανθηρή οικονομία της πόλης.

Όχι πολλά χρόνια αργότερα, αφού οι Σταυροφόροι διέλυσαν το Βυζάντιο, το Ναύπλιο πέρασε στα χέρια των Φράγκων και μετά, το 1388, στα χέρια των Βενετών. Οι Βενετοί κυριολεκτικά ίδρυσαν την κάτω πόλη εκ βάθρων και δημιούργησαν, πλην των άλλων, ένα καινούργιο λιμάνι και ισχυρά τείχη. Επίσης την Ακροναυπλία, το κάστρο της πόλης, την ενίσχυσαν με οχυρώσεις τόσο ισχυρές, που άντεξε σε κάθε στρατιωτική απειλή, κυρίως δε την τουρκική.

Σε αυτό το βιβλίο εξιστορείται η πορεία του Ναυπλίου από τον 14ο μέχρι και τον 16ο αιώνα, οπότε η πόλη παραδόθηκε από τους Βενετούς στους Τούρκους. Με αδρές γραμμές παρουσιάζεται η διοικητική, εκκλησιαστική, στρατιωτική, κοινωνική και οικονομική οργάνωση της πόλης, όπως διαμορφώθηκε κάτω από βενετικές επιρροές και ελληνικές επιδράσεις.

Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται εκτενής αναφορά στις οχυρώσεις και την τοπογραφία της πόλης, όπως σχεδιάστηκαν και διαμορφώθηκαν από Βενετούς αρχιτέκτονες και μηχανικούς, βασισμένες στις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής αναγεννησιακής οχυρωματικής και αρχιτεκτονικής, αλλά και επηρεασμένες από τις τοπικές ιδιαιτερότητες.

Το Ναύπλιο αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ζωντανές μεσαιωνικές πόλεις της Ελλάδας και γι' αυτό το λόγο οφείλουμε όλοι τη συμβολή μας στη διατήρησή της.

Αυτό το βιβλίο φιλοδοξεί με τον τρόπο του να βάλει το δικό του λιθαράκι σε αυτήν την προσπάθεια, με την ελπίδα ότι θα αποτελέσει την αφετηρία στο μέλλον και για άλλες παρόμοιες προσπάθειες.