Στη Μηχανή του Χρόνου ο Γουέλς γίνεται πρωτοπόρος της έννοιας του ταξιδιού στην «τέταρτη διάσταση» και στοχάζεται πάνω στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Με ένα παράτολμο άλμα που βάζει φωτιά στη φαντασία, στέλνει τον γενναίο εξερευνητή του να αντιμετωπίσει ένα μέλλον φορτωμένο με τις μεγαλύτερες ελπίδες και τους σκοτεινότερους φόβους της ανθρωπότητας. Οι δύο παράξενες ανθρώπινες φυλές που ανακαλύπτει -οι αιθέριοι Ελόι και οι υποχθόνιοι Μόρλοκ- συμβολίζουν τις δύο όψεις της ανθρώπινης φύσης. Ο κόσμος τους, η εποχή των γιγάντιων καβουριών και το τελικό πορτρέτο του Ήλιου που πεθαίνει συνθέτουν ένα αξέχαστο όραμα του μέλλοντος.

Η Μηχανή του Χρόνου, το πρώτο βιβλίο στην παγκόσμια λογοτεχνία με θέμα το ταξίδι στον χρόνο δημοσιεύτηκε αρχικά σε συνέχειες στα τεύχη του περιοδικού The New Review από τον Ιανουάριο ως τον Μάιο του 1895. Ο εκδοτικός οίκος Henry Holt κυκλοφόρησε την πρώτη έκδοση σε βιβλίο στην Αμερική στις 7 Μαΐου του 1895, και ακολούθησε η αγγλική έκδοση από τον William Heineman στις 29 Μαΐου του ίδιου έτους, με εξώφυλλο σχεδιασμένο από τον Μπεν Χάρντι.

Ο Χρονοταξιδιώτης, ένας επιστήμονας της βικτωριανής εποχής, ταξιδεύει στο έτος 802.701 μ.Χ. όπου τα πάντα στον κόσμο έχουν αλλάξει. Όλος ο αγώνας, ο πόνος και τα πάθη της ανθρωπότητας μοιάζουν να έχουν αντικατασταθεί από μία ουτοπία ομορφιάς, ευδαιμονίας και ειρήνης, με τους απογόνους του ανθρώπου να ζουν σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους. Ο Χρονοταξιδιώτης αποφασίζει να μελετήσει αυτά τα θαυμαστά πλάσματα και να ανακαλύψει το μυστικό τους, πριν επιστρέψει στην εποχή του- ώσπου ξαφνικά η χρονομηχανή του, η μόνη του οδός διαφυγής, εξαφανίζεται.