Γράφω αυτό το βιβλίο για να το διαβάσω πρώτος, να το τραγουδήσω, να κάνω λιτανεία και να καλέσω όλα τα στοιχειά σε γλέντι γιορτινό για την ύπαρξη και την δημιουργία. Να με ακούσουν τα σχολεία και οι δάσκαλοί μου, που τόσο περιφρόνησα. Να πάψει ο αγράμματος εγκέφαλος να με κυβερνάει, με τις ρίζες του πλεγμένες στην καρδιά της σιωπής και της αλήθειας. Γράφω για τον άνθρωπο, όπως ποτέ δεν περίμενα από έναν αγράμματο να γράψει για αυτόν.
Ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν το μυαλό και το σώμα και να τα σταθεροποιήσω στην ζυγαριά της ύπαρξης, να παρασύρω τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις σε ένα ταξίδι μοναδικό και πρωτόγνωρο χωρίς εικασίες και προβλέψεις. Ένα ταξίδι που το μοναδικό στοιχείο που γνωρίζω για αυτό είναι ότι το όχημα και ο επιβάτης είμαι εγώ. Ο προορισμός είναι η συνειδητοποίηση της στιγμής του παρόντος, όπου το παρελθόν και το μέλλον δρουν ταυτόχρονα και με προσκαλούν στο χορό της ανάμνησης και της επιθυμίας που τα πάντα είναι πιθανά. Αποτελώ αισθητήρα του σύμπαντος. Είμαι πομπός και δέκτης χωρίς σύνορα, και με διαπερνούν τα απέραντα όριά μου.
είμαι
ρίζα ακλόνητη και σκοτεινή,
πάνω μου θεμελιώνω την γενιά μου, το δέντρο της ζωής,
που μου πλέκει μονοπάτι για να περάσω στο πιο λαμπρό βασίλειο.
Το φως