Το παρόν έργο έχει θέμα την ερμηνεία και ανάλυση του άρθρου 312 ΠΚ με τη νέα του μορφή, όπως ισχύει σήμερα, μετά την τροποποίησή του με τον Ν. 4322/2015, με αφορμή το θλιβερό συμβάν του φοιτητή της Γαλακτοκομικής Σχολής Βαγγέλη Γιακουμάκη, ο οποίος είχε πέσει θύμα bullying από τους συμφοιτητές του. Στην ανάλυση του εγκλήματος παρατίθενται οι διάφορες εξελικτικές φάσεις αυτού, αλλά κυρίως δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στο προστατευόμενο έννομο αγαθό, καθ' όσον πλέον με τη ρητή πρόβλεψη στην υπό έρευνα διάταξη της βλάβης της ψυχικής υγείας, για πρώτη φορά ποινικοποιείται στην ποινική επιστήμη το bullying και μάλιστα όταν στρέφεται και κατά οποιουδήποτε ενήλικα.

Η βλάβη της ψυχικής υγείας του θύματος, δεν είναι εύκολα αντιληπτή από όλους όταν επέρχεται, καθώς επίσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου, εάν θα επιτρέψει στον εαυτό του να δεχθεί την πράξη προσβολής του δράστη, στον ψυχικό του κόσμο. Στο σημείο αυτό, λοιπόν, επιχειρείται η προσπάθεια να διερευνηθεί εάν όντως έχει τελεσθεί το έγκλημα του άρθρου 312 ΠΚ και εάν έχει τελεσθεί και επέλθει εν συνεχεία μία νέα πράξη προσβολής του δράστη απέναντι στο θύμα, εάν έχουμε μία περίπτωση κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος του άρθρου 312 ΠΚ. Επίσης επιχειρείται η ερμηνεία του όρου «ανυπεράσπιστος», καθόσον κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο να μην στεκόμαστε στην στενή ερμηνεία της έννοιας το όρου, αλλά αντίθετα δίδεται μία μεγαλύτερη διάσταση αυτής, καθ’ όσον ανυπεράσπιστος είναι και εκείνος που δεν τολμά να αμυνθεί, αν και μπορεί. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η διεύρυνση του αξιόποινου του εγκλήματος, με κύριο στόχο να ενταχθούν σε αυτό, όσες το δυνατόν περισσότερες πράξεις προβολής του δράστη απέναντι στο θύμα, καθ' όσον προβλέπεται πλέον ρητά στην υπό έρευνα διάταξη η βλάβη της ψυχικής υγείας, η οποία έχει καθιερωθεί σήμερα με τον όρο bullying.