Η κήρυξη της πτώχευσης αποτελεί το επίσημο εναρκτήριο λάκτισμα της πτωχευτικής διαδικασίας. Δεδομένου ότι η πτώχευση μιας επιχείρησης δεν επηρεάζει μόνο τον ίδιο τον οφειλέτη αλλά και τις συναλλαγές του με τρίτα πρόσωπα, η εμπλοκή και ο ρόλος της δικαστικής λειτουργίας και του δικονομικού δικαίου στην κήρυξή της παρέχει ένα εγγυημένο πλαίσιο για την ασφάλεια των συναλλαγών.

Από την ελληνική βιβλιογραφία έλειπε μια σύγχρονη μονογραφία σχετικά με τους ειδικούς δικονομικούς κανόνες των πτωχευτικών δικών. Στην κάλυψη του κενού αυτού αποσκοπεί το βιβλίο αυτό. Καθώς το ισχύον πτωχευτικό δικονομικό δίκαιο προκύπτει από τη συνδυασμένη εφαρμογή κανόνων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ) και του Πτωχευτικού Κώδικα (ΠτΚ), ο συγγραφέας επικεντρώνει την έρευνά του στην ερμηνεία και στην πρακτική εφαρμογή των οικείων δικονομικών κανόνων στις δύο πρώτες χρονικά δίκες της πτωχευτικής διαδικασίας. Εντοπίζοντας κενά, αντινομίες και ζητήματα που ανακύπτουν από την ισχύ των ανωτέρω διατάξεων και ευρισκόμενος σε διαρκή διάλογο με τη θεωρία και τη νομολογία, ο συγγραφέας εφαρμόζει τους κανόνες τις μεθοδολογίας του δικαίου και προτείνει στον διάδικο, στον δικηγόρο, στον δικαστή και στον μελετητή του δικαίου λύσεις σε πλείστα ζητήματαπου σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την λειτουργία των δύο πρώτων χρονικά πτωχευτικών δικών, ως ειδικών δικών της εκουσίας δικαιοδοσίας, με την έναρξη της διαδικασίας, με το περιεχόμενο της αίτησης, με την αρμοδιότητα του πτωχευτικού δικαστηρίου, με την έννοια του διαδίκου, με τη νομιμοποίηση και το έννομο συμφέρον, με την εκκρεμοδικία, με τους τρόπους περάτωσης και κατάργησης της δίκης της πτώχευσης, με τις ενέργειες που η απόφαση του πτωχευτικού δικαστηρίου αναπτύσσει και με τα ένδικα μέσα και βοηθήματα με τα οποία προσβάλλεται η απόφαση αυτή. Τέλος, ο συγγραφέας ασχολείται με τα ζητήματα που αφορούν στα προληπτικά μέτρα (άρθρ. 10 ΠτΚ). Εντοπίζει τις εφαρμοστέες διατάξεις του ΚΠολΔ, οριοθετεί το περιεχόμενο των μέτρων αυτών, αναλύει τα «επώνυμα» μέτρα που προβλέπει η διάταξη κι εξετάζει και λοιπά μέτρα που θα μπορούσαν να διαταχθούν στο πλαίσιο της σχετικής διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.