Εκτός της οικονομικής ευημερίας η εμπορική και εκδοτική δράση των Ελλήνων είχε δημιουργήσει στην πρωτεύουσα της αυστριακής αυτοκρατορίας ένα δυναμικό ελληνικό πνευματικό κέντρο. Ο Κοραής είχε αποκαλέσει τη Βιέννη «εργαστήριο της νέας των Γραικών φιλολογίας» και δεν είναι τυχαίο, ότι στην προσπάθειά του να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη της Χίου, εκτός από τα βιβλία που αγόραζε στο Παρίσι, αγόραζε επιλεγμένα βιβλία στη Βιέννη συνεργαζόμενος με τους εκεί εγκατεστημένους Αλέξανδρο Βασιλείου και Σταύρο Ιωάννου. Η πνευματική και οικονομική ευημερία των Ελλήνων της Βιέννης οδήγησε εκεί το 1790 και το 1796 και τα βήματα του Ρήγα Βελεστινλή, ο οποίος σε μια φράση περικλείει όλο το νόημα της προσπάθειας που έγινε από τους Έλληνες στη Βιέννη επί σειρά ετών: «Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή, με την οποία λάμπουν τα ελεύθερα έθνη»....

Η λαμπρή περίοδος του Μονάχου συνδέθηκε με τη βασιλεία του Λουδοβίκου Α', κατά τη διάρκεια της οποίας η πόλη απέκτησε πληθώρα αρχιτεκτονικών έργων τέχνης, σημαντικά σημερινά αξιοθέατα, που όχι μόνο επιχειρηματολογούν υπέρ του τίτλου της ομορφότερης γερμανικής πόλης για το Μόναχο, αλλά προκαλούν και φθόνο σε άλλες μεγαλουπόλεις της χώρας. Ο πατέρας του Όθωνα, ως θαυμαστής της αρχαίας ελληνικής τέχνης, στόλισε το Μόναχο με αρχιτεκτονικά αριστουργήματα κλασσικής ελληνικής ομορφιάς με πιο χαρακτηριστικό δείγμα την Konigsplatz....

. Επίσης το εμπόριο χρησιμοποιούσε για αιώνες την ελληνική γλώσσα και έτσι μεγάλο ποσοστό των κατοίκων ήταν ουσιαστικά δίγλωσσοι, δηλαδή μιλούσαν Ελληνικά και Αλβανικά. Ως εκ τούτου, η ελληνική γλώσσα, ως σημαντικότερος συνδετικός κρίκος των Ελλήνων και συγχρόνως «σήμα κατατεθέν» του ελληνικού πολιτισμού, σφυρηλάτησε τις συνειδήσεις, αλλά και τις συγγενικές σχέσεις, στις συγκεκριμένες ακριτικές περιοχές του βόρειου ελληνισμού....