Questo volume e un piccolo contributo al campo di studi che indaga le relazioni tra letteratura italiana e neogreca. Nella prima sezione si esaminano le interferenze tra Kavafis e alcuni poeti italiani, in particolare Nelo Risi, e si analizzano le traduzioni greche di Margherita Dalmati da alcune raccolte poetiche di Cristina Campo, Nelo Risi e Mario Luzi. L’intertestualita tra il poeta Ghiorgos Sarandaris e Giacomo Leopardi costituisce un altro momento di confronto tra le due letterature. Il capitolo finale si prefigge di indagare il ruolo che la Seconda guerra mondiale ha svolto nell’opera in prosa e in poesia di Elsa Morante (con La Storia) e Pavlos Matesis (con Madre di cane).

Το δοκίμιο αποτελεί συμβολή στη σχέση ανάμεσα στην ιταλική και την ελληνική λογοτεχνία. Στο πρώτο μέρος μελετάται η διακειμενικότητα μεταξύ του Καβάφη και Ιταλών ποιητών, ιδιαίτερα με τον Νέλο Ρίζι, εξετάζονται οι μεταφράσεις της Μαργαρίτας Δαλμάτη από συλλογές της Κριστίνα Κάμπο, του Νέλο Ρίζι και του Μάριο Λούτσι. Η διακειμενικότητα ανάμεσα στον ποιητή Γιώργο Σαραντάρη και τον Ιταλό Τζιάκομο Λεοπάρντι αποτελεί ένα άλλο σημείο σύγκρισης, ενώ στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται μια σύγκριση ανάμεσα στο μυθιστόρημα «Η Ιστορία» της Έλσας Μoράντε και «Η μητέρα του σκύλου» του Παύλου Μάτεση που έχουν κοινό στοιχείο την ιστορία μιας οικογένειας κατά τη διάρκεια και μετά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.