Στόχος του παρόντος έργου, είναι να καταστήσει τους αρχιτέκτονες ικανούς «να κατανοήσουν την εκπαιδευτική πλευρά του ζητήματος» του σχεδιασμού και της αναδιαμόρφωσης του χώρου του νηπιαγωγείου, αλλά και τους παιδαγωγούς «να αναπτύξουν γνώσεις και δεξιότητες που θα αποτρέψουν και θα μειώσουν τις αρνητικές στάσεις» απέναντι στους αρχιτέκτονες.

Ασφαλώς υπάρχουν πολλοί τρόποι για να κατανοήσουμε έναν σχολικό χώρο, αλλά, στην περίπτωση του νηπιαγωγείου, φαίνεται πιο λογική η πρόταση να συνδεθούν τα δύο επιστημονικά πεδία, της αρχιτεκτονικής και της παιδαγωγικής, αξιοποιώντας δημιουργικά τις γνώσεις, τους στόχους και τα ιδανικά τους στη δημιουργία ενός κοινού οράματος που θα συμβάλλει στην ευημερία και τη μάθηση των παιδιών κατά τη διάρκεια φοίτησής τους στο νηπιαγωγείο.

Στα παραπάνω ζητήματα, η ανάπτυξη των οποίων συστήνει την ερμηνευτική και σχεδιαστική επαναπροσέγγιση του νηπιαγωγείου ως τόπου τοπίων μάθησης, φιλοδοξεί να απαντήσει ο παρών συλλογικός τόμος. Τα παραδείγματα των αρχιτεκτονικών και εκπαιδευτικών παρεμβάσεων που τον συνθέτουν, αποτελούν μια προσπάθεια απάντησης στο ερώτημα πώς μπορούμε σήμερα να σχεδιάσουμε και να αναδιαμορφώσουμε ένα νηπιαγωγείο ή μέρη αυτού, επικεντρώνοντας όχι στη μορφή του, αλλά στη διαδικασία την οποία θα ακολουθήσουμε. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην παρουσίαση μεθόδων, διαδικασιών και εργαλείων, με τη βοήθεια των οποίων τα παιδιά μπορούν να παίξουν έναν ουσιαστικό και ενεργητικό ρόλο στον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την αναδιαμόρφωση του περιβάλλοντος του νηπιαγωγείου.