Ειδικότερα οι διαφοροποιήσεις στις γραμμές της εργατικής τάξης επηρεάζουν τις μορφές συνδικαλιστικής οργάνωσης και ανάπτυξης της κινηματικής δράσης καθώς και τους γενικότερους όρους διεξαγωγής της ταξικής πάλης. Στο προσκήνιο προβάλλουν παλιά και νέα ερωτήματα για τον προσδιορισμό των κοινωνικών ορίων της εργατικής τάξης, τον ιστορικό της ρόλο, την εξασφάλιση ενότητας δράσης των γραμμών της και την υπεράσπιση των θεμελιωδών της δικαιωμάτων. Προβάλλει επίσης με νέους όρους η πολιτική συμμαχιών και η συγκρότηση πλειοψηφικού μπλοκ των «αντιμνημονιακών» και «εν δυνάμει» αντικαπιταλιστικών δυνάμεων για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας υπό την ηγεμονία της και την εφαρμογή μεταβατικού προγράμματος προοδευτικής εξόδου από την κρίση με προοπτική τον σοσιαλισμό.

Η θεματολογία του επιστημονικού συνεδρίου του ΜΑΧΩΜΕ φέρνει στο προσκήνιο αφετηριακές ιδέες του Μαρξ για τις τάξεις και τον ρόλο τους στην κοινωνική μεταβολή. Όπως θα σημειώσει με τον Ένγκελς στο «Μανιφέστο», «η ιστορία των ως τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων», ενώ στη «Φιλοσοφία της Αθλιότητας» θα σημειώσει ότι προϋπόθεση των κοινωνικών ανατροπών δεν είναι απλώς η ύπαρξη μιας τάξης αλλά η διαμόρφωση ταξικής συνείδησης, δηλαδή «η τάξη για τον εαυτόν της» και η ανάδειξή της σε κυρίαρχη τάξη. Στην περίπτωση της εργατικής τάξης, θα χρησιμοποιήσει την πολιτική της κυριαρχία για την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και το βαθμιαίο πέρασμα των μέσων παραγωγής στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων.

Γύρω από τον προσδιορισμό των κοινωνικών ορίων της εργατικής τάξης και του πολιτικού της υποκειμένου καθώς και της επεξεργασίας της πολιτικής συμμαχιών για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών του κεφαλαίου (στις σημερινές συνθήκες του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού) διεξάγεται έντονη θεωρητική και ιδεολογική αντιπαράθεση. Οι ποσοτικές και ποιοτικές διαφοροποιήσεις στις γραμμές της, κάτω από τις ραγδαίες τεχνολογικές αλλαγές και την κοινωνική οργάνωση της εργασίας, οι μεταβολές στην κυκλική κίνηση του κεφαλαίου και ο εμπλουτισμός των μορφών απόσπασης και ιδιοποίησης της υπεραξίας, επιχειρείται από αναλυτές -ακόμα και μαρξιστικής κατεύθυνσης- να «συρρικνωθεί» ως προς το μέγεθος και το βάρος της (περιορισμός αποκλειστικά στον σκληρό πυρήνα του εργοστασιακού προλεταριάτου και δη της χειρωνακτικής εργασίας) και να αμφισβητηθεί ο ηγεμονικός της ρόλος στο πλειοψηφικό μπλοκ εξουσίας για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών του κεφαλαίου και την προώθηση των κοινωνικών ριζοσπαστικών δυνάμεων υπέρβασης των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων.

Οι θεματικές ενότητες στο επιστημονικό τριήμερο διαμορφώθηκαν με τρόπο ώστε, εκτός από τις θεωρητικές προσεγγίσεις της ταξικής δομής, να αναδειχτούν οι ταξικές ανακατατάξεις που έχουν επέλθει στην ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς και τα νέα δεδομένα της ταξικής διαπάλης και διαμόρφωσης της ταξικής συνείδησης. Επίσης έγινε προσπάθεια ανάδειξης των προϋποθέσεων προώθησης των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για την επίτευξη του στρατηγικού στόχου της Αριστεράς προς το «ιστορικά αναγκαίο». Τέλος, η άνοδος της πολιτικής επιρροής των αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα με κύριο κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και η διαφαινόμενη ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας επηρέασε σε μεγάλο βαθμό στην τελική διαμόρφωση των «θεματικών» ενοτήτων του τριήμερου που πραγματοποιήθηκε προς το τέλος του 2014.