Το βιβλίο «Ακυρότητα δικαιοπραξίας λόγω έλλειψης τύπου» έχει ως αντικείμενο βασικές έννοιες των γενικών αρχών του Αστικού Δικαίου.

Η αρχή του ατύπου των δικαιοπραξιών εκπηγάζει από την αρχή της ιδιωτικής αυτονομίας και εξαγγέλλεται ως κανόνας, που καθιερώνει την ελευθερία στην εκδήλωση της βουλήσεως και στη σύναψη συμφωνιών. Ωστόσο δεν είναι λίγες οι φορές που ο νομοθέτης δεν αρκείται στον consensus ως λόγο δεσμευτικότητας και ισχύος μιας δικαιοπραξίας, παρά απαιτεί να περιβληθεί αυτή και το ένδυμα του τύπου.

Η προστασία των μερών μιας δικαιοπραξίας από εσπευσμένες και απερίσκεπτες αποφάσεις, η σαφήνεια στο διαχωρισμό των σταδίων της δικαιοπραξίας και η βεβαιότητα ως προς την τελική κατάρτισή της, επίσης αποδεικτικοί λόγοι και η ανάγκη πληροφόρησης των τρίτων για τις μεταβολές στις έννομες σχέσεις, συνιστούν τους κυριότερους λόγους επιβολής συστατικού τύπου. Οι σκοποί αυτοί καθιέρωσης συστατικού τύπου για ορισμένες σημαντικές δικαιοπραξίες, μαζί και με τις θεωρίες που έχουν υποστηριχθεί, εκτίθενται στη δεύτερη παράγραφο του πρώτου μέρους του βιβλίου, μετά την ανάπτυξη της αρχής του ατύπου (§ 1), την ιστορική και τη συγκριτική επισκόπηση.

Εξετάζονται τα είδη (§ 3) και οι διάφορες μορφές του τύπου (§ 4), με έμφαση στο ιδιωτικό έγγραφο -που είναι και το συνηθέστερο στις συναλλαγές- και στο θέμα της υπογραφής ως προϋπόθεσής του. Ερευνάται, αν η διαβίβαση δηλώσεως βουλήσεως με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα (telex, telefax, internet) πληροί τις προϋποθέσεις της ύπαρξης εγγράφου κατά τον Αστικό Κώδικα.

Αντικείμενο της πέμπτης παραγράφου είναι η έκταση ισχύος του τύπου και το πρώτο μέρος του βιβλίου ολοκληρώνεται με το ρόλο του τύπου σε περίπτωση τροποποίησης ή κατάργησης τυπικής δικαιοπραξίας (§ 6).

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου ακουμπά στην καρδιά του προβλήματος του τύπου, με την εξέταση των συνεπειών, σε περίπτωση έλλειψής του. Σκοπός της ακυρότητας δικαιοπραξίας λόγω έλλειψης τύπου είναι η εξασφάλιση της τήρησής του (γενική προληπτική λειτουργία). Και στόχος της εκτέλεσης του τύπου η επίτευξη των σκοπών που έχει ταχθεί να εξυπηρετεί. Ερευνάται, αν, με την εκτέλεση του τύπου, επιτυγχάνονται πράγματι οι σκοποί του. Και κατά πόσον η ακυρότητα, ως συνέπεια της έλλειψης τύπου, είναι πρόσφορη και αναγκαία, για να επιτευχθεί η τήρησή του στο μέλλον.

Η παρούσα μονογραφία συμβάλει στην ερμηνεία των δικαιοπραξιών και αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της βιβλιοθήκης ενός αστικολόγου.