Το ερευνητικό πεδίο της ανάλυσης της σχέσης του Διαδικτύου με την πολιτική και ειδικότερα τα πολιτικά κόμματα μετρά τουλάχιστον μία εικοσαετία ακαδημαϊκών αναλύσεων και οι πρώτες αισιόδοξες αναλύσεις και συμπεράσματα της δεκαετίας του 1990 για δραστικές επιδράσεις και μεταβολές στο τοπίο του πολιτικού ανταγωνισμού έδωσαν αργότερα τη θέση τους σε πιο ρεαλιστικές προσεγγίσεις βασισμένες σε εμπειρικά δεδομένα που ήταν πλέον διαθέσιμα.

Συνεπώς, γενικότερος στόχος της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση και η αξιολόγηση της διαδικτυακής παρουσίας του συνόλου των πολιτικών κομμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα μέσω των επίσημων δικτυακών τους τόπων, αξιοποιώντας εμπειρικές μετρήσεις και ποσοτικές τεχνικές. Όλα τα κόμματα τα οποία δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα διαθέτουν δικό τους δικτυακό τόπο ενώ συγχρόνως, από την πλευρά της "ζήτησης", των πολιτών και της εκλογικής αγοράς, η διείσδυση του Διαδικτύου στην Ελλάδα, αν και απέχει από άλλες Δυτικές Δημοκρατίες, είναι τέτοιας έκτασης πλέον, ώστε η διαδικτυακή παρουσία των κομμάτων να είναι εν δυνάμει προσβάσιμη από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών.

Σε αυτό το πλαίσιο, η προκείμενη έρευνα, θέτει υπό διερεύνηση τα εξής ερωτήματα: πρώτον, ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ποιες οι λειτουργίες των δικτυακών τόπων που αξιοποιούν τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα αλλά και ποιες δυνατότητες παραμένουν αναξιοποίητες, και για ποιους λόγους. Δεύτερον, ποιες είναι οι εξωτερικές παράμετροι που επιδρούν και αιτιολογούν τις παραπάνω επιδόσεις και τρίτον, εάν τα ευρήματα που προκύπτουν από τα δύο προηγούμενα ερωτήματα υποστηρίζουν την εξισωτική (equalization) ή την κανονικοποιητική (normalization) θεωρία περί του κομματικού ανταγωνισμού στο διαδίκτυο. Εάν δηλαδή το διαδίκτυο και οι νέες τεχνολογίες μεταβάλλουν τον κομματικό ανταγωνισμό προς όφελος των μικρότερων κομμάτων ή εάν αντιθέτως, ενισχύουν τις προϋ-πάρχουσες τάσεις κυριαρχίας των μεγαλύτερων, κατεστημένων κομμάτων του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα.