Τα διηγήματα της έκδοσης κυκλοφόρησαν το 1935 από τις εκδόσεις της εφημερίδας Ανεξάρτητος με τίτλο "Το τραγούδι του κρεμασμένου". Ο 63χρονος τότε Δημοσθένης Βουτυράς (1872-1958) ήταν στο αποκορύφωμα της δημιουργικής του πορείας, ενώ η Ελλάδα ζούσε μια ιδιαίτερα ταραγμένη εποχή γεμάτη κοινωνικές και πολιτικές εκρήξεις. Η συλλογή αυτή έχει ως κύριο επίκεντρο τη ζωή της πόλης με τα παράδοξα και τις αντιφάσεις της. Η καθημερινότητας της γειτονιάς, το κλίμα της ταβέρνας και η μποέμ ζωή επικρατεί στα περισσότερα διηγήματα, ενώ ορισμένα έχουν ήρωες περιθωριακούς και αντικοινωνικούς, που στρέφονται ενάντια στον περίγυρό τους, ακόμα και στον ίδιο τους τον εαυτό, κάνοντας μάταιη κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσής τους στο κοινωνικό σύνολο.

Ο "Φαρφουλάς", τέλος (απ’ όπου εμπνευστήκαμε και τον τίτλο του περιοδικού και των εκδόσεών μας πριν δεκατέσσερα χρόνια), είναι ένα ανοιχτά αντιεξουσιαστικό διήγημα του Βουτυρά, όπου μια πόλη ολόκληρη εξεγείρεται αυθόρμητα, μα και 'άτσαλα', ενάντια στους εξοντωτικούς και παράλογους φόρους που επιβάλλει συνεχώς η κεντρική εξουσία. Το διήγημα είναι ενδεικτικό της επαναστατικής ιδεολογίας του Βουτυρά αλλά ταυτόχρονα, αναδεικνύει το πρόβλημα της ρευστής ψυχολογίας της εξεγερμένης μάζας, που, όπως και πολλά από τα πρόσωπα του τεράστιου έργου του, εύκολα μετατρέπονται από ήρωες σε αντιήρωες...

Η συλλογή επανεκδίδεται για πρώτη φορά και περιλαμβάνει τα διηγήματα: "Το τραγούδι του κρεμασμένου", "Η γειτονιά του έρωτα", "Για εκδίκηση", "Ο Φαρφουλάς", "Το χαρούμενο μαγαζί", "Ο όρκος του Πυθαγόρα", "Στην άκρη του λόφου", "Το λεοντάρι και οι άνθρωποι", "Ο εφευρέτης", "Κυνηγοί γυναικών", "Η εκδίκηση του Χάρου", "Ο μουγγός", "Αλλάχ", "Είδα Εκείνον!".