Η διδασκαλία και η διαδικασία της θεατροπαιδαγωγικής εμψύχωσης είναι μια πράξη αγάπης, η οποία συνεπάγεται κάποια επαγρύπνηση και αφοσίωση στην καθημερινή ζωή. Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών δεν συνεπάγεται την επιβολή της θέλησης του δασκάλου στον μαθητή. Η διδασκαλία αρχίζει με την ελευθερία και τελειώνει με την ελευθερία κι αυτό που απαιτείται είναι μια δεκτική κατάσταση, ένα αίσθημα εκούσιας αποδοχής πριν ακόμη ο μαθητής ξεχωρίσει την αλήθεια σ' αυτό που του παρουσιάζεται. Το δράμα εξελίσσεται σ' έναν άδειο ελεύθερο χώρο, που θα μπορούσε να αποκληθεί "αθωότητα". Αυτός είναι ο κατάλληλος τόπος, για ν' αρχίσει να λειτουργεί η νοημοσύνη. Ο στόχος του δασκάλου-εμψυχωτή είναι να αφυπνίσει το ενδιαφέρον και την περιέργεια στο μυαλό του μαθητή, δίνοντάς του μια σαφή εικόνα του θέματος. Η εξήγησή του θα πρέπει να είναι τόσο προφανής και λογική ώστε ο μαθητής δεν μπορεί παρά να κατανοήσει τη σημασία αυτού που ειπώθηκε. Αυτή η κατανόηση οδηγεί στην ανεξαρτησία και την ελευθερία. Η ψυχική ευφορία και η συναισθηματική ισορροπία απορρέουν, απλά, μέσα από τη βιωματική δραματική διαδικασία, επειδή ο θεατροπαιδαγωγός εξασφαλίζει τα απαραίτητα διδάγματα για τη ζωή με τον πιο άμεσο τρόπο.

Τα θέματα του βιβλίου αυτού απευθύνονται σ' όλους όσοι ενδιαφέρονται για τη δημιουργική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ειδικότερα απευθύνεται στους γονείς, τους ψυχολόγους, τους ηθοποιούς, τους δραματοθεραπευτές, τους φοιτητές και τους αποφοίτους των Παιδαγωγικών και Θεατρολογικών Τμημάτων όπως και στους νηπιαγωγούς και στους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.