Ο Enric Miralles διαμορφώνει μία μοναδική αντίληψη για τον σχεδιασμό και τη σύνθεση η οποία επιβεβαιώνεται στο πλούσιο υλοποιημένο έργο του. Ο χώρος και η διαδικασία σχεδιασμού αποτελούν γι’αυτόν τα ουσιώδη ζητήματα της αρχιτεκτονικής, όχι η μορφή. Ο χώρος δέχεται εντός του τη δράση του ανθρώπου και συνδιαμορφώνεται μαζί της στο πλαίσιο μια επικοινωνιακής διαλογικής σχέσης που ο ίδιος ο Miralles φροντίζει να καλλιεργεί με τις ανήσυχες γραμμές του και τη στροβιλώδη κίνηση των κενών του.

Ο συλλογικός μας τόμος προτίθεται να συμβάλει στην πολυεπίπεδη και πολυπρισματική ανάγνωση του έργου του, αλλά και σε μία «δίχως γυαλιά» προσέγγισή του, δηλαδή δίχως διαμεσολαβημένες επιφάνειες που τείνουν να εκτοπίσουν από τη θέαση του αντικειμένου τη φαντασία, τη δημιουργική αυτή διαδικασία μεταστροφής των σημαινομένων και μετασχηματισμού της ίδιας της συνθήκης ύπαρξής του αντικειμένου. Η διαδικασία αποτελεί την έννοια-κλειδί στην αρχιτεκτονική του Miralles. Μαζί με τις έννοιες της συνέχειας και της επανάληψης συγκροτούν την άποψη για μία αρχιτεκτονική που δεν ολοκληρώνεται, αλλά διαρκώς μετασχηματίζεται μέσα στη νέα συνθήκη πραγμάτωσής της.

Η πολυφωνία της αρχιτεκτονικής του αντανακλάται στο συλλογικό μας έργο που φιλοξενεί περισσότερες και ποικίλες προσεγγίσεις και ερμηνείες της δημιουργίας ενός αρχιτέκτονα στα όρια του λογικού και του παράλογου, ταυτόχρονα αναγνωρισμένου και αμφισβητούμενου. γεγονός, ωστόσο, που δεν προκαλεί έκπληξη αν λάβει κανείς υπόψη το παραδεκτό δεδομένο μίας ακραίας αρχιτεκτονικής.