Ένα βιβλίο που φωτίζει τα παρασκήνια και τις άγνωστες πτυχές της Ολυμπιακής προετοιμασίας του 2004. Η οδύσσεια ενός πολιτικά αδέσμευτου και διεθνώς καταξιωμένου τεχνοκράτη στο κακοτράχαλο έδαφος της ελληνικής πραγματικότητας.

Ο "ξενόφερτος" Κώστας Μπακούρης ανέλαβε το 1998 μέχρι το καλοκαίρι του 2000 το στήσιμο εκ του μηδενός της οργάνωσης για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Από την πρώτη κιόλας μέρα είχε να αντιμετωπίσει πολιτικές πιέσεις, μικροπολιτικές σκοπιμότητες, προσωπικές ίντριγκες, παιχνίδια οικονομικών συμφερόντων, καθημερινές τριβές και αντιστάσεις. Αρνήθηκε κάθε συμβιβασμό και κάθε έκπτωση στους στόχους που είχε θέσει και κατάφερε να επιτελέσει ένα σημαντικό έργο, θεμέλιο της επιτυχημένης διεξαγωγής των Αγώνων.

Δέκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ο Κώστας Μπακούρης κάνει τον δικό του απολογισμό -και αναστοχασμό. Περιγράφει αυτό το πρωτόγνωρο, για τα ελληνικά δεδομένα, εγχείρημα ως έναν "συλλογικό και όχι προσωπικό άθλο", αποτίνοντας φόρο τιμής στη δουλειά όλων των συντελεστών. Παράλληλα, καταγράφει χωρίς φόβο, πάθος ή ιδιοτέλεια τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που δυσχέραιναν το έργο του, αναδεικνύοντας παθογένειες που και σήμερα παραμένουν κυρίαρχες στον δημόσιο βίο μας.

Με το προσωπικό αυτό Ημερολόγιο Καταστρώματος, ο συγγραφέας, πρόεδρος από το 2006 της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος, απευθύνει τελικά ένα μήνυμα στη σημερινή Ελλάδα: η Ολυμπιάδα του 2004 ήταν ένα στοίχημα για το μέλλον μας που εγκαταλείφθηκε μεσοστρατίς -αλλά αποτελεί και το σύμβολο μιας εθνικής πρόκλησης που παραμένει ανοιχτή.