Ο Καμύ ήταν δημοσιογράφος, δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, σκηνοθέτης, ηθοποιός... Μέσα από αυτή τη βιογραφία η προσωπικότητά του αναδεικνύεται σε όλη της την πολυπλοκότητα, χάρη σε πολλά ανέκδοτα κείμενα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά εδώ, μεταξύ των οποίων και η αλληλογραφία του. Ο Καμύ ήταν γητευτής και εύθικτος, σοβαρός και θεατρικός, γεμάτος αμφιβολίες και υπερόπτης. Ήθελε να τον αγαπούν και το κατάφερνε συχνά. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν, αλλά δεν το κατάφερνε πάντα. Μιλούσε πολύ για ευτυχία για να νιώθει ο ίδιος ευτυχής και γαλήνιος.

Ο Καμύ παρέμεινε ακατάτακτος, μοναχικός, αλληλέγγυος, δεν ήθελε να είναι ούτε θύμα ούτε θύτης. Γι' αυτόν η οδύνη δεν είχε σύνορα. Σπαραγμένος από τον πόλεμο της Αλγερίας, ο Καμύ βίωσε τις πικρές νίκες και τις γόνιμες ήττες της δικαιοσύνης και της βίας, κι όλες αυτές τις εμπειρίες του τις έβαλε σε ένα έργο που καταλαμβάνει μια σπουδαία θέση στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Γράφοντας αυτή που θεωρείται η καλύτερη βιογραφία του Αλμπέρ Καμύ, ο Ολιβιέ Τοντ καταφέρνει, χωρίς να μεγαλοποιεί ή να απαλείφει τις αρετές ή τα ελαττώματα του ανθρώπου και του συγγραφέα, να συνταιριάξει άψογα τη ζωή, το έργο και τις ηθικές αρχές του δημιουργού του Ξένου και του Επαναστατημένου ανθρώπου.