ΥΔΡΟΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ-ΥΔΡΟΗΓΜΟΝΙΑ-ΥΔΡΟΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ

Η υδατική πολιτική συμμετέχει στη διαμόρφωση και την εφαρμογή της γενικότερης πολιτικής. Η οικολογική πολιτική, στην πράξη, ταυτίζεται με την υδατική πολιτική, καθώς το νερό είναι το βασικότερο στοιχείο του οικοσυστήματος, η παρουσία του είναι καθοριστική και για τα υπόλοιπα στοιχεία του οικοσυστήματος, ενώ αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ αβιοτικού (γεωλογικού) και βιοτικού (βιολογικού). Όπως εξηγεί ο συγγραφέας η υδατική και οικολογική πολιτική χαρακτηρίζονται σήμερα, παγκοσμίως, από τρεις έννοιες, την Υδροσχιζοφρένεια, την Υδροηγεμονία και την Υδροδιπλωματία.

Η Υδροσχιζοφρένεια, πρωτοχρησιμοποιήθηκε σαν όρος για την εμμονή της μελέτης και διαχείρισης των υπογείων νερών, αγνοώντας τα επιφανειακά και τανάπαλιν. Σήμερα, αναφέρεται και στα παρακάτω: συνειδητές μολύνσεις, ρυπάνσεις, αλατώσεις, υπεραντλήσεις, άστοχες υδραυλικές διευθετήσεις, άστοχα, ανεπαρκή ή ανύπαρκτα σχέδια υδατικής διαχείρισης και πολλά άλλα.

Η Υδροηγεμονία βρίσκει την πλήρη εφαρμογή της στις περιπτώσεις διεθνών ή διασυνοριακών υδατικών συστημάτων αλλά συχνά και στο εσωτερικό μιας επικράτειας εμφανίζονται τέτοια φαινόμενα, στηριζόμενα στην κακή χρήση ή κατάχρηση της ιδιοκτησίας στο νερό. Οι εθνικές αλλά και η διεθνής σχετική νομοθεσία, ακόμα και όταν κινούνται από καλές θέσεις και προθέσεις, συναντούν ανυπέρβλητα εμπόδια πολιτικής, στρατιωτικής, θρησκευτικής, εθιμικής, οικονομικής, ή άλλης προελεύσεως.

Η Υδροδιπλωματία αναφέρεται, κυρίως, σε εθνικούς και διεθνείς, μη κυβερνητικούς, φορείς, οργανισμούς, ινστιτούτα, εταιρείες κ.α., στο πλαίσιο της ''πράσινης διπλωματίας'' ή και ανεξάρτητα απ'' αυτή.

Το βιβλίο παρουσιάζει μια πλήρη και ολοκληρωμένη καταγραφή της σημερινής υδατικής κατάστασης και υδατικής πολιτικής, αναδεικνύοντας και αναλύοντας τους πόλους που αποτελούν οι τρεις κορυφές του τριγώνου κοινωνία, επιστήμη, κυβέρνηση αλλά και τις διεπαφές τους. Τα στοιχεία σήμερα είναι αμείλικτα και καθιστούν την αντιμετώπιση του θέματος επείγουσα: η παγκόσμια κατανάλωση νερού διπλασιάζεται κάθε 20 χρόνια, αυξανόμενη με διπλάσιους ρυθμούς απ΄ ότι η αύξηση του πληθυσμού. Λόγοι, η ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού και η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.

Συμπερασματικά, η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μια κατάσταση μόνιμης και μη αντιστρεπτής λειψυδρίας, χωρίς να υπάρχουν, ακόμα, ενδείξεις για μια παγκόσμια προσέγγιση στο πρόβλημα και μια παγκόσμια δίκαιη, και όχι ίση, υδατική κατανομή. Το βιβλίο απευθύνεται στους επιστήμονες, που ασχολούνται με τα θέματα του νερού, σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, αλλά και σε όσους αποφασίζουν, ανησυχούν ή ενδιαφέρονται για αυτό το τόσο κρίσιμο θέμα.

Ο Γιώργος Στουρνάρας είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολείται με το θέμα του νερού και του περιβάλλοντος, με πάμπολλες επιστημονικές δημοσιεύσεις, βιβλία, και συμμετοχές σε επιστημονικά προγράμματα, υδατικές έρευνες, μελέτες και κατασκευές, δραστηριότητες ελληνικών και διεθνών φορέων, οργανώσεων και εταιρειών.