Όλα αυτά τα αποκόμματα των εφημερίδων, τις σημειώσεις, τις φωτογραφίες, τα έχω δει και διαβάσει χρόνια πριν, τόσες φορές, συλλογίστηκα. Σήμερα, όμως, τι μου συμβαίνει;
Σαν να μου ζητούσαν κάτι, σαν να μου ψέλλιζαν κάτι... Όπως τα κρατούσα και τα ξεφύλλιζα, η ματιά μου σταμάτησε σε μια φωτογραφία της Σοφίας Βέμπο και του Μίμη Τραϊφόρου. Ξαφνικά, να, τα φώτα της ράμπας άναψαν και φώτισαν του μυαλού μου το παλκοσένικο.
Αυτό ήταν. Αμέσως ένιωσα μια υπέρτατη υποχρέωση να ζωντανέψω ξανά όλες αυτές τις αναμνήσεις, να τις φέρω πάλι στο φως.
Όταν, λοιπόν, εκείνος με τα τραγούδια του και τα ποιήματά του, και εκείνη με τη φωνή της, υμνούσαν με πάθος, με έμπνευση και πολλούς συμβολισμούς, σταθερές και διαχρονικές αξίες, όπως είναι η Πατρίδα, ο έρωτας, η φιλία, η ελληνική φύση κ.ά, ένας ολόκληρος λαός ριγούσε, διασκέδαζε, προβληματιζόταν και γέμιζε με αισιοδοξία, ζεστασιά και αγάπη.
Γι' αυτούς, λοιπόν, τους λόγους εκδίδουμε τούτο το βιβλίο, με τη φιλοδοξία να παραμείνουν τα ονόματά τους και το έργο τους βαθιά στη μνήμη μας.
Για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι την καλλιτεχνική, κοινωνική, πολιτιστική, πατριωτική και φιλανθρωπική προσφορά τους.
Για να γίνει έναυσμα ενεργοποίησης σκέψεων, και φάρος που θα φωτίσει και θα αναδείξει νέους μιμητές του Μίμη και της Σοφίας, των παιδιών της Ελλάδος, που τόσο ανάγκη τούς έχουμε κι εμείς και τα παιδιά της Ελλάδος σήμερα.
