Στην παρούσα έκδοση παρουσιάζονται τα graffiti που εντοπίστηκαν στους χώρους των διαφόρων πανεπιστημίων της χώρας κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής χρονιάς 2011-2012, μια περίοδο κρίσης σε επίπεδο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, γεγονός που επηρέασε τη θεματολογία και τη μορφή τους. Η μελέτη παρουσιάζει και σχολιάζει τα διάφορα graffiti, πολιτικά, παιδευτικά, αθλητικά, θρησκευτικά, σεξουαλικά-ερωτικά graffiti, υπογραφές (tags), stencils, ψηφιδωτά, κ.ά. Αναδεικνύοντας έτσι την προσπάθεια των φοιτητών/φοιτητριών να μεταδώσουν συγκεκριμένα μηνύματα αλλά και να εσωτερικεύσουν τις καλλιτεχνικές τους τάσεις και ανησυχίες.

Τα graffiti αυτά ως μέσα μετάδοσης ιδεών, απόψεων, αντιλήψεων και διεκδικήσεων στο χώρο του Πανεπιστημίου εκφράζουν την πολιτική και κοινωνική ευαισθητοποίηση των φοιτητών/φοιτητριών σε καίρια ζητήματα που τους απασχολούν στον χώρο των σπουδών τους, αλλά και στον ευρύτερο πολιτικο-κοινωνικό τους περίγυρο, αναδεικνύουν την διαμόρφωση της πολιτικής ταυτότητας, προβάλλουν τον προβληματισμό τους για την πολιτική πραγματικότητα και τα θέματα της πολιτικής εκπαιδευτικής και κοινωνικής πραγματικότητας που τους απασχολούν και αποτελούν μια εκφραστική και συχνά ιδιότυπη αισθητική παρέμβαση στο χώρο των Πανεπιστημίων.

Παράλληλα, όπως φαίνεται από την μελέτη αυτή, τα graffiti αποτελούν και μια ιδιαίτερα ασυνήθιστη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μορφή τέχνης και έκφρασης/ονείρου και ταυτόχρονα πολιτικής κοινωνικοποίησης της νέας γενιάς. Είναι η "φωνή" μιας γενιάς, η οποία θέλει να ακουστεί, να διαμαρτυρηθεί, να φωνάξει, να ειρωνευτεί, να διεκδικήσει και να οραματιστεί. Αυτό το πλαίσιο αναδεικνύει η πολυσέλιδη έκδοση για τη "Γλώσσα των Τοίχων", γιατί και "οι τοίχοι έχουν γλώσσα", μια γλώσσα ξεχωριστή, δυναμική, φορτισμένη, συχνά σκληρή και ειρωνική, προκλητική και κυνική, αυθεντική και πολιτικοποιημένη, αλλά και μια γλώσσα χρωματιστή, πολύμορφη και καλλιτεχνική.

Μια γλώσσα που λέει πολλά με τη σιωπή της.