Ένας γέροντας και ένας νεαρός περιπλανιώνται στην Μεσόγειο εξαντλημένοι από την πείνα και την δίψα. Μοναδικός τους θησαυρός ένας βαρύς κύλινδρος από περγαμηνή, όπου έχει αποτυπωθεί η μνήμη της οικογένειάς τους, του λαού τους. Εκείνη την χρονιά, το 1492, χρονιά πένθους για την κοινότητά τους, οι καθολικοί βασιλείς, Ισαβέλλα και Φερδινάνδος, υπέγραψαν το διάταγμα της έξωσης των Εβραίων από την Ισπανία. Οι φυγάδες αυτοί είναι οι μόνοι επιζήσαντες των Μπεναβίστα, μιας άλλοτε ισχυρής και σεβαστής οικογένειας, που αποδεκατίστηκε μέσα σε έναν αιώνα διωγμών. Σήμερα, η Ιερά Εξέταση γράφει το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας τους: το κεφάλαιο της εξορίας.

Και όμως, ο αιώνας που κύλησε, υπήρξε για τον Λάζαρο, τον αδιαμφισβήτητο αρχηγό της οικογένειας, εποχή τιμών και ερώτων. Αλλά η θρησκευτική και πολιτική μισαλλοδοξία θριάμβευσε, πιο δυνατή από τις μακιαβελικές συνωμοσίες που τον έρριξαν στο βάθος ενός κελιού, πιο επίμονη από την νεαρή Γιαέλ που τον αγάπησε όλη της την ζωή, πιο αλαζονική από την περήφανη χριστιανή αριστοκράτισσα που προσπάθησε να τον κάνει δικό της. Από την μοίρα του Λάζαρου, μόνο η διήγηση αυτή θα επιζήσει, μια διήγηση που θα χαραχθεί για πάντα στην μνήμη των εξορίστων. Επικό ιστορικό μυθιστόρημα, "Ο δρόμος της εξορίας" είναι μια ιστορία που σου κόβει την ανάσα και που έχει τις ρίζες της στο μεγάλο βιβλίο της παράδοσης και της επιβίωσης.