Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται το επίκαιρο, ανεξάντλητο και εξαιρετικά ενδιαφέρον τόσο για την ελληνική όσο και για την ευρωπαϊκή έννομη τάξη θέμα των κάθετων συμφωνιών (κάθετων περιορισμών) γενικά σε συνάρτηση με τον ανταγωνισμό. Με τον όρο «κάθετες συμφωνίες», νοούνται οι συμφωνίες ή εναρμονισμένες πρακτικές που συνάπτονται μεταξύ δύο ή περισσοτέρων επιχειρήσεων, καθεμία εκ των οποίων δραστηριοποιείται, για τους σκοπούς της συγκεκριμένης συμφωνίας ή της συγκεκριμένης εναρμονισμένης πρακτικής, σε διαφορετικό επίπεδο της αλυσίδας παραγωγής ή διανομής: οι συγκεκριμένες κάθετες συμφωνίες ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα συμβαλλόμενα ή εμπλεκόμενα μέρη δύνανται να προμηθεύονται, να πωλούν ή να μεταπωλούν ορισμένα αγαθά ή υπηρεσίες. Έτσι, αναπόδραστα συμβάσεις όπως η αποκλειστική διανομή, η επιλεκτική διανομή, οι συμβάσεις δικαιόχρησης, η εμπορική αντιπροσωπεία, αλλά και η αποκλειστική προμήθεια εντάσσονται στο αντικείμενο της παρούσας μελέτης, καθιστώντας σαφές ότι το δίκαιο του ελεύθερου ανταγωνισμού και το δίκαιο των εμπορικών συμβάσεων καταρχήν συμπλέουν, χωρίς όμως να μπορούν να αποκλειστούν εκ προοιμίου και περιπτώσεις, όπου ενδέχεται να συμβαίνει το αντίθετο.

Το γεγονός ότι σχετικά πρόσφατα τέθηκε σε ισχύ τόσο ο Κανονισμός 330/2010 για τις κάθετες συμφωνίες γενικά όσο και ο ειδικός Κανονισμός 461/2010 για τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (αμφότεροι με τις αντίστοιχες Κατευθυντήριες γραμμές) καθιστά το όλο ζήτημα ακόμη πιο επίκαιρο.

Η παρούσα ανάλυση, στην οποία εξετάζονται πλήρως όλα τα ζητήματα που ανακύπτουν, καλύπτοντας ένα σημαντικό κενό στη σχετική βιβλιογραφία, καθίσταται ιδιαίτερα χρήσιμη για όσους αναζητούν πρακτική καθοδήγηση στη σύνθετη και απαιτητική θεματική της λειτουργίας των δικτύων διανομής ή ενδιαφέρονται για τις ιδιαιτερότητες που η θεματική αυτή παρουσιάζει στις σχέσεις αυτοκινητοβιομηχανίας και εμπορίου.