Το μόνο ολοκληρωμένο κείμενο που έχουμε γύρω από τις ηθικές αντιλήψεις του Wittgenstein είναι η περίφημη διάλεξη «Περί ηθικής», η οποία καταλαμβάνει μόλις 14 σελίδες του ανά χείρας βιβλίου. Φιλοδοξία μου στο πόνημα αυτό ήταν να παρουσιάσω στον αναγνώστη, εκτός από την εν λόγω διάλεξη, κάθε άλλη σχετική παρατήρηση από τα εκτενή χειρόγραφα του Wittgenstein και τις όχι λιγότερο εκτενείς σημειώσει φίλων και μαθητών του από τις παραδόσεις του στο πανεπιστήμιο του Cambridge ή κατά τη διάρκεια των μη εγκυκλίων συνομιλιών μαζί του. Πιστεύω ότι η σύνδεση της διάλεξης αφενός με τις διάπυρες νεανικές «σκέψεις των χαρακωμάτων» (που ο Wittgenstein κατέγραφε σε ημερολόγια κατά την πενταετή εθελοντική θητεία του στον αυστριακό στρατό) και αφετέρου με τις ώριμες σκέψεις που αποτύπωσε η γραφίδα προικισμένων μαθητών του, θα παράσχει στον αναγνώστη μια πληρέστερη εικόνα των σκέψεων εκείνων που εξακολουθούν να τροφοδοτούν και να εμπνέουν τη σχετική δευτερεύουσα βιβλιογραφία. Η χαρτογράφηση των σύγχρονων τάσεων στο χώρο της ηθικής και μεταηθικής φιλοσοφίας και ο εντοπισμός των κρίσιμων επιδράσεων που η βιτγκενσταϊνική διδασκαλία είχε σ' αυτές, παρέχει το βαθμό γονιμότητας των σκέψεων αυτών. Το δύσκολο αυτό έργο ανέλαβε να φέρει εις πέρας, στο εκτενές Επίμετρό του, ο φίλος και συνάδελφος Στέλιος Βιρβιδάκης.