''Μια φωτογραφία απίστευτης ομορφιάς: ένα ροδοκόκκινο αγόρι, με κατσαρά μαλλιά ορθωμένα λες από μια ουράνια δύναμη, βλέμμα άπιαστο και αόρατο. Πρόκειται για τον Τομά Ελέκ, τον Τόμι Ούγγρο Εβραίο που πήρε μέρος στις επικίνδυνες και αιματηρές επιθέσεις κατά του ναζισμού, και που εκτελέστηκε στο Μον-Βαλεριέν τον Φεβρουάριο του 1944, όπως και οι συναγωνιστές του τής Κόκκινης Αφίσας. Αυτή τη φωτογραφία, που παραπέμπει στον Ρεμπώ, ένας σκηνοθέτης τη δίνει στον Γκαμπριέλ, μαθητή λυκείου, που τον συναντά τυχαία στους δρόμους του Παρισιού. Ο έφηβος θα ενσαρκώσει τον Τόμι στην οθόνη, και το συνεργείο του γυρίσματος εντυπωσιάζεται από ''τη χάρη του χορευτή που χαρακτήριζε τις κινήσεις του, την ένταση του βλέμματός του που αναζητούσε το φως'', θυμίζοντας τον Τάτζιο στον Θάνατο στη Βενετία του Λουκίνο Βισκόντι.

Το μυθιστόρημα του Αλαίν Μπλοτιέρ σχηματίζει ένα ισόπλευρο τρίγωνο: η συμβίωση του νεαρού ηθοποιού με τον χαρακτήρα που ενσαρκώνει, μια βασανιστική ταύτιση η λεπτομερής περιγραφή των σκηνών της ταινίας που αναπαριστούν τη ζωή του Τόμι και η αφήγηση της πραγματικής ζωής του Τομά Ελέκ, που η μητέρα του ''ήθελε να αποκτήσει γαλλική κουλτούρα. Αυτό και μόνο. Κομμουνιστής, αλλά με αέρα αριστοκράτη, επηρμένος, αλαζόνας, απέπνεε ανωτερότητα''. Ένα εμπνευσμένο βιβλίο''.