Λυρική, άμεση και σπαρακτική, η αφήγηση του Μαλούφ θίγει τα τεράστια και αιώνια θέματα του Τρωικού Πολέμου σ' αυτό το μικρό αριστούργημα : τον πόλεμο και τον ηρωισμό, την ύβρη και τον ανθρωπισμό, την τύχη και τη μοίρα, τους δεσμούς που συνδέουν τους στρατιώτες μεταξύ τους, τους πατέρες και τους γιούς. Τι συμβαίνει όταν ένας νεαρός πρίγκιπας πέφτει στη μάχη και ο αντίπαλός του αρπάζει το σώμα του για να το βεβηλώσει και να το ατιμάσει; Ο θάνατός του είναι το τίμημα για την απώλεια ενός άλλου νέου πολεμιστή, αλλά πώς αποτιμάται η ατίμωση και ο πόνος ενός πατέρα;

Σ' αυτό το υποδειγματικό και εντελώς μοναδικό μυθιστόρημα, ο Ντέιβιντ Μαλούφ φωτίζει από μια άλλη οπτική γωνία ένα από τα μείζονα σημεία της Ιλιάδας. Η εκδοχή του ξεκινάει τη στιγμή κατά την οποία ο Αχιλλέας, εξαγριωμένος από τον πόνο για το θάνατο του φίλου του Πάτροκλου, σέρνει το σώμα του Έκτορα δεμένο στο άρμα του, ενώ από τα τείχη της Τροίας ο βασιλιάς Πρίαμος παρακολουθεί τη βεβήλωση του γιού του. Κάποιος τρόπος θα υπάρχει, σκέφτεται ο Πρίαμος, για να πάρει πίσω το σώμα -να αντιμετωπίσει τις ηρωικές υπερβολές μ' έναν συμβιβασμό, τα παλιά έθιμα με νέους τρόπους...Ντυμένος με απλά ρούχα και ανεβασμένος σ' ένα κάρο το οποίο σέρνει ένα μουλάρι, ένας ηλικιωμένος άνδρας ξεκινάει για το ελληνικό στρατόπεδο.