Το λεύκωμα αποτελεί τη συλλογή και την κατάθεση της προσωπικής ματιάς του Ισίδωρου Λεοντή στον ρόλο του flaneur, του πλάνητα, στην Αθήνα μ' ένα απολύτως προσωπικό ύφος. Η βασική ιδέα έχει να κάνει με τη βαριά κληρονομιά της αθηναϊκής πόλης. Ο Λεοντής είναι κείνος που, μ' όλες τις φοβερές περιπλανήσεις του στο νοητό και συμβολικό κέντρο, προσπαθεί ν' αποκρυπτογραφήσει τον απλό και μαζί πολλαπλό αδιάβατο λαβύρινθο του χώρου, του χρόνου και της πόλης που ανήκει ταυτόχρονα σε έναν και σ' όλους.

Η περιπλάνηση αρχίζει από ένα κομβικό σημείο της πόλης με το μοντέρνο κτίριο της γωνίας των οδών Κοραή και Πανεπιστημίου να παίζει το ρόλο του σιωπηλού, κρυστάλλινου καθρέφτη πάνω στον οποίο παρουσιάζεται η αντανάκλαση ή το σώμα (το ίδιο κάνει) του κτιρίου της Ακαδημίας Αθηνών, ενός από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του αθηναϊκού κλασικισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη, η κατασκευή του οποίου έχει συνδεθεί με δύο από τους σημαντικότερους ξένους αρχιτέκτονες που δημιούργησαν μεγάλα έργα στη χώρα μας, τον Δανό Θεόφιλο Χάνσεν και τον Γερμανό Ερνέστο Τσίλερ και τελειώνει με τη βουβή κραυγή «φτάνει πια» στο graffiti ενός νέου που φαίνεται να τα βάζει με όλους και με όλα, κυρίως με την αποξένωση της σύγχρονης πόλης και του συστήματος που τον θέλει στο περιθώριο ενώ, flaneur αυτός, ανασαίνει στο κέντρο.