ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ

Στο νέο του βιβλίο με τίτλο Διαχειρίζομαι και αλλάζω - Ταυτοχρόνως και επειγόντως από τις εκδόσεις Κριτική, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Β. Παπούλιας παρουσιάζει μια άποψη διακυβέρνησης και διοίκησης των μεγάλων ζητημάτων της χώρας σε συνθήκες πρωτοφανούς κρίσης και πραγματικών αδιεξόδων. Πρόκειται για ένα βιβλίο που εμφανίζεται μια ώρα κρίσιμη για τη χώρα μας, με σκοπό να συμβάλει στην ανανέωση του κράτους και της οικονομίας και την ανάδειξη των δυνατοτήτων της κοινωνίας και της υπευθυνότητας της ηγεσίας και των πολιτών.

Ο συγγραφέας, με μακρά εμπειρία και επιστημονική έρευνα στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, επισημαίνει με έμφαση ότι, παράλληλα με τους στόχους της χώρας για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, χρειάζεται να αναδειχθεί ως ύψιστη προτεραιότητα η «οργανωμένη διαχείριση» των προβληματικών καταστάσεων. Με την επιλογή κατάλληλων προσώπων, τη μέτρηση των αποτελεσμάτων, την αίσθηση του επείγοντος, την αξιοποίηση του χρόνου, τη συμμετοχή των πολιτών και την κινητοποίηση της υποτιμημένης δημόσιας διοίκησης.

Υποστηρίζει πως χωρίς διαχείριση δεν υπάρχει μεταρρύθμιση. Η διαχείριση είναι προϋπόθεση επιτυχίας των μεταρρυθμίσεων. Παρουσιάζει επιτυχημένες και αποτυχημένες μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες του παρελθόντος και επιχειρηματολογεί ότι οι συνθήκες κρίσης υπαγορεύουν μια άλλη λογική διοίκησης, βασισμένη στη γνώση και την εφευρετικότητα, τη δημόσια πρωτοβουλία και το πολιτικό θάρρος, τη σοφία των ανθρώπων και την αξιοποίηση της ελληνικής και ευρωπαϊκής εμπειρίας.

Το βιβλίο φιλοδοξεί να προκαλέσει διάλογο και συζήτηση, να κινητοποιήσει και να ευαισθητοποιήσει τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της ιδιωτικής οικονομίας και του κράτους. Απευθύνεται στον μέσο πολίτη και σε εκείνους που πιστεύουν πως η τέχνη της διακυβέρνησης και της διοίκησης με έμφαση στη διαχείριση διαθέτει κρυμμένες και εν πολλοίς άγνωστες δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν με ικανή ηγεσία, μεθοδική προετοιμασία, καινοτομική διάθεση και άμεση επικοινωνία.

Ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι ένας νέος τρόπος σκέψης, σχεδιασμού, οργάνωσης και εφαρμογής πρέπει να συνοδεύει τις κυβερνητικές πράξεις και αποφάσεις της πολιτείας την τρέχουσα περίοδο. Χωρίς αυτόν, τα αποτελέσματα θα παραμένουν δυσδιάκριτα και ατελή, χωρίς δυναμική και παραδειγματικές κινήσεις.