Πρόκειται για μια «ενδοσκόπηση» μέσα στα άδυτα μιας αίρεσης, των Γνωστικών, που καθόρισαν εν πολλοίς το περιεχόμενο και την ουσία της κοινωνικοοικονομικής μας ζωής, όπως αυτή σήμερα εκτυλίσσεται και διαμορφώνει το περιβάλλον μας.

Ο γνωστικισμός, φορώντας κατά καιρούς πολλούς διαφορετικούς μανδύες, άλλοτε του διαφωτισμού και του θετικισμού, άλλοτε του προτεσταντισμού, του φιλελευθερισμού ή του αριστερισμού, πάντα όμως με ορθολογιστική διάθεση και με απώτερο στόχο την επιβολή του αστικού και καπιταλιστικού μοντέλου, οδήγησε σε αυτό που ο Ιούλιος Έβολα αποκάλεσε «Ύστερη Δύση» (και «σύγχρονο κόσμο»): τη σημερινή εποχή, την εποχή της παρακμής, την εποχή των δήθεν «ελίτ», των εμποτισμένων από την εβραϊκή εσχατολογία.

Στην ιστορική αναδρομή στο βιβλίο, γίνεται μια επισκόπηση της δράσης των διαφόρων γνωστικών κινημάτων που ακολουθώντας τις θεωρίες του πρώιμου γνωστικισμού, που υπονόμευσαν το παραδοσιακό κράτος και την εκκλησία, θέτοντας τις βάσεις για την εξάπλωση αργότερα των σοσιαλιστικών ιδεών. Γίνεται ιδιαίτερη μνεία στη δράση τους στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με φορέα τους γνωστούς σε εμάς ως «ντονμέδες», εβραίους δηλαδή που φαινομενικά μόνο ασπάστηκαν το Ισλάμ και έθεσαν τη βάση για τη δημιουργία και τη συγκρότηση του κινήματος των Νεοτούρκων και του «κοσμικού» τουρκικού κράτους υπό τον Κεμάλ.

Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, μπαίνουμε στη φιλοσοφική ουσία: πως η ζωή, από την εμπιστοσύνη στη ζωή και τη χαρά του να υπάρχεις, περνά σε μια άλλη διάσταση και απο-ιεροποιείται, από ένα πνεύμα κοσμικό και γήινο, που διαλύει τους παλαιούς δεσμούς και τα παλαιά ιδανικά και ρίχνει τον άνθρωπο στο δρόμο του εγωισμού και της αυτοδιάθεσης. Τέλος, οι αναφορές του συγγραφέα στο νεο-γνωστικό ρεύμα της δεκαετίας του '60, μέσω της Σχολής της Φραγκφούρτης, αρνούμενη την έννοια της ιεραρχίας στις κοινωνικές δομές, μας δίνει ένα εκπληκτικό φιλοσοφικό περίγραμμα του σήμερα και των αδιεξόδων του.