''Ο Ορφέας είμαι εγώ και η Remington είναι η γραφομηχανή μου. Σ' αυτή γράφω τα μυθιστορήματα μου, τα οποία είναι αστυνομικά και, θα 'λεγα δημοφιλή. Η Remington το ξέρει κι έχει σηκώσει μύτη. Όταν κανείς μάθει από κοντά πώς γράφονται αυτά τα μυθιστορήματα, θ' αναρωτηθεί πού αρχίζω εγώ και πού τελειώνει η γραφομηχανή μου. Αν μάλιστα μάθει πως η Remington ήταν της μακαρίτισσας της θείας μου, θα αρχίσει να υποψιάζεται ίσως γιατί τα πλήκτρα επαναστατούν ενίοτε και δεν υπακούν''.

Ένα βράδυ, ο Ορφέας, ένας Έλληνας συγγραφέας που ζει για χρόνια στο Παρίσι, θα παρατήσει τη Remington στην έπαρσή της και θα κατέβει στο δρόμο, θ' αναζητήσει το πορτοφόλι του. Θυμάται ότι το ξέχασε στο αδιάβροχό του, το οποίο βρίσκεται στο σάκο με τα άπλυτα. Και ο σάκος είναι στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του. Το Φιατάκι του είναι παρκαρισμένο κοντά στο Λούβρο. Όταν κατεβαίνει κάτω και ανοίγει το πορτμπαγκάζ μένει άναυδος. Αντικρίζει μπροστά του ένα μικροσκοπικό μισόγυμνο γυναικείο πτώμα.

Η Μόιρα, η Ίντα και η Λίζα, τρεις Ελληνίδες αδελφές με σεξουαλικές διαστροφές, η Σαλώμη, μια ψυχαναλύτρια που μελετά εγκλήματα υπνοβατών, η Τατιάνα, μια ιερόδουλος που κάνει πιάτσα στο δάσος της Βουλόνης, και ο Αστυνομικός Επιθεωρητής Λεό Μαρτινέζ είναι τα πρόσωπα που σχετίζονται με το φόνο και θα αναμιχθούν στην προσπάθεια διαλεύκανσής του.