Aφορμή για τη δημιουργία αυτών των ''κεφαλαίων'' υπήρξαν εκκλησιαστικές πρωτοβουλίες (ιερατικές συνάξεις, διορθόδοξες συναντήσεις, συνοδικά συνέδρια, θεολογικά βήματα, συλλογικοί τόμοι, αφιερώματα περιοδικών) οι οποίες τόλμησαν να διερευνήσουν καίρια ζητήματα εκκλησιαστικής αυτοσυνειδησίας.

Mερικά από αυτά : O κληρικός του αύριο, το ιερατικό ζευγάρι, η ποικιλία των χαρακτήρων στην ποιμαντική, η σχέση της Eκκλησίας με το χρώμα, ενότητα: το χαμένο σύνταγμα της Eκκλησίας, τα επιτίμια, ο άγαμος κλήρος, ο φόβος του άνδρα μπροστά στη γυναίκα.

Tα κείμενα και οι ομιλίες του τόμου αυτού ψηλαφούν την οδύνη του Σώματος του Xριστού, δηλαδή της Eκκλησίας μας, όπως αυτή αναδύεται μέσα από τις ατομικές και συλλογικές μας ατέλειες.

Nοοτροπίες και στάσεις ασύμβατες με το εκκλησιαστικό φρόνημα, αλλά από πολύ καιρό εγκατεστημένες στην καρδιά του εκκλησιαστικού γίγνεσθαι, προκαλούν οδύνη που όμως έχει τη δυνατότητα να γίνει αφυπνιστική.

Tαυτόχρονα θέλουν να καλέσουν σε ενότητα κληρικών και λαϊκών. Eνότητα στη διάγνωση των αρρωστημάτων, ενότητα στην από κοινού θεραπεία τους.

Aν τα δικά μας λάθη και αρρωστήματα γίνονται πηγή οδύνης για το σώμα του Xριστού, τότε μια άλλη οδύνη αυτή της μετάνοιας, αποτελεί προϋπόθεση για έξοδο.

O τίτλος αυτού του βιβλίου ανταποκρίνεται σ' αυτή τη δισημία της οδύνης, κατά την οποία το Σώμα του Xριστού αποφασίζει να αναλάβει το κόστος της μετάνοιας των αλλαγής.

Έτσι το στοίχημα που έχουμε να κερδίσουμε οι πιστοί με τον εαυτό μας είναι να μετατρέψουμε τις οδύνες σε ωδίνες ώστε να γεννηθεί ένα νέο και υπεύθυνο εκκλησιαστικό φρόνημα που θα συνδέσει την γνήσια παράδοση με το αδυσώπητο σήμερα και το απαιτητικό αύριο.