Στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να προβάλλει και να αναδείξει ρεαλιστικούς τρόπους σύνδεσης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και της βιώσιμης ανάπτυξης με τις ολιστικές σχολικές προσεγγίσεις για την προώθηση ενός βιώσιμου σχολείου. Επιπλέον, να στηρίξει την προσπάθεια των εκπαιδευτικών προς αυτήν την κατεύθυνση μέσα από την παρουσίαση σύγχρονων ευρωπαϊκών απόψεων και πρακτικών αλλά και την κριτική τους ανάλυση.

Η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί άλλωστε παγκόσμια στρατηγική υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για την διέξοδο από την οικολογική, κοινωνική και οικονομική κρίση. Δημιουργήθηκε η ανάγκη μετάβασης από την ποσοτική στην ποιοτική ανάπτυξη, τη λεγόμενη και βιώσιμη, η οποία θα είναι συμβατή με τις δυνατότητες που επιτρέπουν οι υφιστάμενοι φυσικοί πόροι.

Όσον αφορά το σκοπό αυτό, έχουν διεξαχθεί τις τελευταίες δεκαετίες πολλές συνδιασκέψεις σε διεθνές επίπεδο, για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μεταξύ οικονομίας και περιβάλλοντος, καθώς και τη στήριξη μιας δυναμικής ισορροπίας μεταξύ οικονομικών-κοινωνικών και περιβαλλοντικών αναγκών των σύγχρονων αλλά και μελλοντικών γενεών.

Η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί μια δυναμική, υπό διαμόρφωση έννοια, ανοιχτή σε διαφορετικές ερμηνείες. Είναι σύνθετη και πολύπλοκη καθώς εμπλέκονται διαστάσεις όπως η ηθική, η αισθητική, η πνευματική, η τεχνική, η οικονομική, η κοινωνική και η πολιτισμική. Συνδέεται με αλλαγή σε στάσεις, αξίες, συμπεριφορές σε επίπεδο ατομικό και κοινωνικό, δεδομένου ότι οι προσωπικές αντιλήψεις και αξίες επηρεάζουν την άποψη που υιοθετούμε για τον κόσμο. Για το λόγο αυτό, η επίτευξή της έχει συνδεθεί με την εκπαίδευση.

Η εκπαίδευση εξάλλου θεωρήθηκε μια από τις αιτίες των περιβαλλοντικών προβλημάτων εξ αιτίας του κατακερματισμού της γνώσης, της έμφασης που έδωσε στην εξειδίκευση για την τεχνολογική εξέλιξη και στην απομάκρυνσή της από ανθρωπιστικές αξίες. Σε αυτό έρχεται να συμβάλλει η παρούσα μελέτη καθώς γίνεται πλέον φανερή η ανάγκη να αποτελεί το σχολείο την μικρογραφία μιας κοινωνίας βιώσιμης.

Για τον λόγο αυτό υπάρχει ειδική αναφορά στην κατάσταση που επικρατεί στο σχολικό περιβάλλον μέσω των νέων θεσμών και των καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας που σταδιακά προωθούνται, καθώς και στις προκλήσεις που υπάρχουν για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού τοπίου.