Στην αρχή, ο Κάρολος πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού, η Λίλη στην πρώτη, ο μπαμπάς τους δουλεύει στη σωληνουργία, είναι ο καλύτερος μπαμπάς που μπορεί να έχει κανείς, δεν παραπονιέται ποτέ για τα βάσανά του. Βάσανα έχει βλέπει όμως πάντα την ηλιόλουστη πλευρά του δρόμου. Η μαμά τους είναι όμορφη (παρά το στραβό εκείνο δόντι), αλλά πίνει πολύ ουίσκι, καμιά φορά τζιν, ακόμα, κάνει βόλτες στα μαγαζιά, μιλάει (ψιθυριστά) στο τηλέφωνο και νοσταλγεί την Αφρική, όπου ζούσε κάποτε μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, τα σκυλιά τους και τα άλογά τους. Ο μπαμπάς αγαπάει τρελά τη μαμά, η μαμά αγαπάει τρελά τον Ευτύχη -που μόλις αποφυλακίστηκε- και ο Ευτύχης προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή του, όπως λένε.

Πρόκειται για μια γλυκιά οικογένεια που διαλύεται και ανασυγκροτείται, ζει σ' ένα διαμέρισμα στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του 1960, η Αθήνα γλεντάει, ξενυχτάει στα αναψυκτήρια και στις βεγγέρες, στο μεταξύ, χτίζονται καινούριες πολυκατοικίες, καινούριες συνοικίες σε ολόκληρη την πόλη αντηχούν κομπρεσέρ και μπουλντόζες. Είναι ένα τοπίο μαγικό, που αναβοσβήνει: Οι μεγάλοι έχουν ένα σωρό μυστικά και οι μικροί ένα σωρό απορίες -καθώς και μυστικά, άλλωστε. Ο Κάρολος κοιτάζει τον κόσμο - τον κόσμο κοιτάζει και η Λίλη, διαφορετικά όμως, έπειτα, ο κόσμος κλυδωνίζεται, η χώρα μεταμορφώνεται σε μια άλλη χώρα, ο Κάρολος κι η Λίλη μεγαλώνουν λίγο όχι πολύ.

Στο μεταξύ, η γιαγιά Νίνα χαρίζει στη Λίλη ένα τρανζιστοράκι, ο Πίπης βάζει γυαλιά μυωπίας, η Φώφη ερωτεύεται ένα φαντάρο, ο μπαμπάς του Πίπη εξορίζεται σ' ένα ερημονήσι και η γιαγιά Ευλαλία τσακώνεται με τη Λίλη, γιατί η Λίλη πάει σ' εκείνα τα βαφτίσια απρόσκλητη. Μέχρι να συμβούν αυτά, συμβαίνουν άλλα, πολλά: ακούγονται φιλιά, κλάματα, τραγούδια και γυαλικά που σπάνε, ο Αζναβούρ εμφανίζεται σ' ένα κέντρο στο Καλαμάκι, δίνονται μερικές υποσχέσεις και μερικά χαστούκια.

Το Αύριο, μια άλλη χώρα είναι η ιστορία του Κάρολου και της Λίλης, οι καλές και οι κακές μέρες μιας παιδικής ηλικίας, οι καλές και οι κακές μέρες μιας χώρας - και, ύστερα, μιας άλλης χώρας.