Η μελέτη απομακρύνθηκε από την κρατούσα αντίληψη για τη δημοσιότητα έναντι των τρίτων στην πολιτική δίκη αποσυνδεόντας τη δημοσιότητα από την προφορική διεξαγωγή της δίκης στο ακροατήριο. Κατά την υποστηριζόμενη άποψη, πέραν της δυνατότητας που θα πρέπει να παρέχεται στον τρίτο να παρακολουθήσει την ανάπτυξη των ισχυρισμών των διαδίκων στο ακροατήριο, καθώς και τη δημόσια εξέταση αποδεικτικών μέσων, τα διαδικαστικά και τα αποδεικτικά έγγραφα μιας δημόσιας δίκης πρέπει να είναι προσιτά στους τρίτους σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από το εάν αυτοί έχουν έννομο συμφέρον πρόσβασης σε αυτά. Το ίδιο ισχύει για τις δικαστικές αποφάσεις, πράγμα που γίνεται δεκτό και από το δικαστήριο του Στρασβούργου κατ' εφαρμογή του άρθρου 6 § 1 ΕΣΔΑ. Από πλευράς κινδύνων της δημοσιότητας έναντι των τρίτων και λόγων περιορισμού της, οι προβλέψεις του νομοθέτη υπήρξαν σε μεγάλο βαθμό ικανοποιητικές.

Η νέα νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων δεν προσέθεσε κάτι ιδιαίτερο στους λόγους περιορισμού της, αφού το Σύνταγμα είχε προβλέψει σχετικό λόγο (προστασία ιδιωτικού και οικογενειακού βίου). Ξεκαθάρισε όμως αρκετά επί μέρους ζητήματα στα θέματα του ιδιωτικού βίου με την απαρίθμηση και διαβάθμιση των προσωπικών δεδομένων σε απλά και ευαίσθητα. Αντίθετα, σοβαρά ερμηνευτικά ζητήματα ανακύπτουν στην ιδιαίτερη περίπτωση του επιχειρησιακού απορρήτου (εμπορικό - βιομηχανικό), όπου η δημοσιότητα της δίκης συνεπάγεται οικονομική ζημιά για τον διάδικο - φορέα αυτού...