Σ' ένα σιωπηλό σπίτι, μακριά από τις επαύλεις των νεόπλουτων, μια πολύ γριά κυρία κι ένας νάνος που τη φροντίζει ζούνε στο μίσος και τη μοναξιά, σιωπώντας για τα μυστικά που μοιράζονται.

Όπως κάθε καλοκαίρι, τα τρία εγγόνια της γριάς κυρίας, ένας απογοητευμένος αλκοολικός διανοούμενος, μια προοδευτική ιδεαλίστρια φοιτήτρια κι ένας αριβίστας μαθητής, πηγαίνουν να περάσουν μερικές μέρες στο σπίτι της. Στο διάστημα αυτό ξετυλίγονται το παρελθόν της ηλικιωμένης κυρίας, «βαρύ» από τις αναμνήσεις ενενήντα χρόνων κι η ιστορία του παππού, που νόμιζε ότι μπορούσε να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Οι συζητήσεις των εγγονών αντανακλούν το κοινωνικό χάος που επικρατεί στην Τουρκία στην περίοδο 1975-1980, όπου διάφορες εξτρεμιστικές οργανώσεις συναγωνίζονται ποια θα επικρατήσει.

Η παραμονή τους στο σπίτι της γιαγιάς τους θα τελειώσει μ' ένα δράμα που το προκαλούν τόσο η πολιτική κατάσταση όσο και το παρελθόν της οικογένειας.

Ένα μυθιστόρημα όμορφο και μελαγχολικό, κλασικό και μοντέρνο, όπου ο Ορχάν Παμούκ χρησιμοποιώντας πέντε διαφορετικές αφηγηματικές προοπτικές αναφέρεται στις σχέσεις δεξιάς και αριστεράς στην πολιτική, στην ιστορία της Τουρκίας τα τελευταία εκατό χρόνια, στον προβληματισμό αν πέτυχε η υιοθέτηση του δυτικού τρόπου ζωής και πόσο επηρεάζει η εξέλιξη αυτή τη διαμάχη των γενεών.