Το βιβλίο αυτό επιδιώκει να διερευνήσει το ρόλο ορισμένων Ελλήνων παιδαγωγών στην εξέλιξη της Παιδαγωγικής ως Επιστήμης στην Ελλάδα του 20ού αιώνα. Η ενασχόληση με το έργο και την προσωπικότητα αυτών των Ελλήνων παιδαγωγών, μεταξύ των οποίων ο Β. Ν. Τατάκης, ο Θ. Κάστανος, ο Α. Π. Δελμούζος και ο Ε. Π. Παπανούτσος, έχει στόχο να παρουσιάσει και να υπενθυμίσει την προσφορά τους, η οποία δεν περιορίζεται στα στενά όρια της Παιδαγωγικής Επιστήμης. Με το κύρος και τη συνέπειά τους και χωρίς να λογαριάσουν το προσωπικό κόστος, οι παιδαγωγοί αυτοί άλλαξαν τον τρόπο αντιμετώπισης της Παιδαγωγικής, καθώς έδειξαν ότι αυτή δεν αφορά μόνο τους επαγγελματίες παιδαγωγούς αλλά και όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες μιας χώρας κυρίως επειδή με βάση τα επιχειρήματα της Επιστήμης αυτής είναι δυνατόν να βελτιώνονται οι συμπεριφορές και να ενθαρρύνονται οι θετικές στάσεις της νέας γενιάς απέναντι στη ζωή, στον άνθρωπο και στον κόσμο ολόκληρο. Κάτι τέτοιο αναδεικνύεται εξάλλου από τα μηνύματα που οι υπό εξέταση παιδαγωγοί στέλνουν μέσα από τη ζωή και το έργο τους, τα οποία είναι πραγματικά μπροστά από την εποχή τους, γι' αυτό και παραμένουν κυριολεκτικά «προοδευτικά» και επίκαιρα.