Η άνοδος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία πέρασε διά πυρός και σιδήρου. Από το αποτυχημένο πραξικόπημα-οπερέτα της μπιραρίας το 1923, ο Χίτλερ έφθασε 10 χρόνια αργότερα στο θώκο του καγκελαρίου του Γ' Ράιχ. Σε αυτήν τη μετεωρική διαδρομή, ο κύριος μοχλός πίεσης προς την εξουσία αλλά και υποβοήθησης της ανόδου των ναζί ήταν τα περίφημα Τάγματα Εφόδου, γνωστότερα ως SA.

Υπό την εμπνευσμένη ηγεσία - από το προσκήνιο ή το παρασκήνιο - του Ερνστ Ραιμ, τα SA κατόρθωσαν να μεταβληθούν από μία μικρή ομάδα περιφρούρησης των συγκεντρώσεων του NSDAP σε έναν πραγματικό ''ιδιωτικό στρατό'', μια τεράστια οργάνωση, με παρακλάδια σε ολόκληρη τη Γερμανία, από το Βερολίνο έως την ''καρδιά'' του εθνικοσοσιαλισμού, τη Βαυαρία, και σε κάθε πόλη, μικρή ή μεγάλη. Ομως τα SA έπαψαν να είναι χρήσιμα όταν ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία και ο Ραιμ μαζί με τους υπόλοιπους ηγέτες τους θα πλήρωναν το τίμημα της φιλοδοξίας τους κατά την περίφημη ''Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών''.