Ο αφηγητής αρχίζει την περιπλάνησή του από την πέμπτη δεκαετία του εικοστού αιώνα και μετά τη λήξη του Πολέμου. Από τα Τουρκοβούνια μεταφέρεται στον Ωρωπό κατά τα Δεκεμβριανά, από όπου μετά από παραμονή ολίγων μηνών επανέρχεται στην Αθήνα. Αναφερόμενος στα πρώτα μαθητικά του χρόνια, Δημοτικό και πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, σκιαγραφεί τη ζωή των συνομηλίκων του στου Γκύζη, στην Αλάνα του Πολυγώνου, στα θεάματα της λεωφόρου Αλεξάνδρας και στα Εξάρχεια, όπου το Ε' Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών.

Στη συνέχεια περιγράφει τις παιδικές και νεανικές του αναμνήσεις σε ένα από τα πολλά προάστια που αναπτύσσονταν τα μεταπολεμικά χρόνια, στην Ηλιούπολη. Ακολουθούν οι πανεπιστημιακές σπουδές συμπίπτουσες με τη θρυλική δεκαετία των "sixties" και η στρατιωτική θητεία εντός και εκτός Ελλάδος για ένα χρόνο.

Έπεται η περιπέτεια του διορισμού του ως φιλολόγου σε ορισμένες περιοχές της χώρας με τελική τοποθέτηση σε λύκειο της Δυτικής Μακεδονίας. Μετά την υποχρεωτική υπηρεσία επάνοδος στην Αθήνα. Το υπόλοιπο της αφηγήσεως αναφέρεται στην εκπαιδευτική και την όλη γενική πορεία ενός εκπαιδευτικού και Έλληνα πολίτη μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες μέχρι την παραίτησή του που συμπίπτει με την αυγή της τρίτης χιλιετίας.

Η αφήγηση βαίνει παράλληλα με τις παρατηρήσεις του στην πολιτική εξέλιξη και στην εκπαιδευτική κυρίως πορεία της νεοελληνικής κοινωνίας στην οποία επιμένει ιδιαίτερα, ως εκ του επαγγέλματός του, καταφερόμενος στην πνευματοκτόνο γλωσσική απαιδευσία της τελευταίας γενιάς του εικοστού αιώνα και της πρώτης του επομένου. Ενδιάμεσα παρεμβάλλονται οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις που απεκόμισε από την τακτική θερινή του περιπλάνηση σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.