Ο Πλάτων στο έργο του αυτό μας παρέχει μια ιδανική οργάνωση της κοινωνίας. Σε αυτήν επικρατούν οι αρχές της σωφροσύνης και της «φιλίας προς ευατήν» (δηλ. της ενότητας), δια των οποίων εξουδετερώνεται κάθε αφορμή διαιρέσεως, επιτυγχάνεται η συνοχή και πραγματοποιείται η δικαιοσύνη. Κάθε πολίτης καταλαμβάνει τη θέση που του ανήκει, ενώ οι έχοντες ανεπτυγμένο το λογιστικό αποτελούν την τάξη των αρχόντων και των φιλοσόφων. Τα τέκνα ανατρέφονται και εκπαιδεύονται από την πολιτεία, ενώ οι γυναίκες έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες και η θέση τους καθορίζεται αναλόγως των προσόντων τους. Ένα έργο με διαχρονική αξία και σπουδαιότητα, το οποίο θα πρέπει να αποτελεί οδηγό για κάθε πολίτη «άρχοντα» ή «αρχόμενο».

Μέσα σε αυτό το έργο συμπεριλαμβάνονται και οι σπουδαιότεροι πλατωνικοί μύθοι, όπως ο μύθος του Σπηλαίου για την εικονική πραγματικότητα και ο μύθος του Ηρός για την δίκη της ψυχής μετά θάνατον.