Το βιβλίο αυτό, που απευθύνεται τόσο στον ανειδίκευτο αναγνώστη που ενδιαφέρεται, όσο και στο φοιτητή που ερευνά τους κλασικούς ή τους μύθους, αποτελεί μια εισαγωγική έρευνα σχετικά με το μύθο όπως παρουσιάζεται στις αρχαίες ελληνικές πλαστικές τέχνες και σε διασωθέντα έργα που δημιουργήθηκαν από το 700 μέχρι το 323 π.Χ. Ο κεντρικός άξονας της έρευνας είναι η αρχαία ελληνική αφηγηματική τέχνη, οι απεικονίσεις σκηνών που αφηγούνται ιστορίες.

Οι αναγνώστες οδηγούνται ώστε να αναγνωρίσουν τις σκηνές από τους μύθους της αρχαϊκής και κλασσικής ελληνικής τέχνης, ενώ μαθαίνουν ότι για να γίνουν κατανοητές οι απεικονίσεις, πρέπει συχνά να ερευνώνται μέσα σε ένα αναπτυξιακό πλαίσιο.

Ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα ερευνητικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα μπορέσουν να στηριχθούν περαιτέρω μελέτες, εκτιμώντας ότι η ερμηνεία μπορεί να προκύψει μόνο έπειτα από προσεκτική εξέταση, αναγνώριση, καθορισμό του χρονολογικού πλαισίου και αναγνώριση των μοντέλων εξέλιξης.
Ξεκινά με μια σύντομη έρευνα των τύπων των αρχαίων πηγών που έχουν φτάσει στα χέρια μας και συνεχίζει με μία σε βάθος εξέταση σχετικά με τις εξελίξεις της τέχνης σε δύο μύθους (η επιστροφή του Ήφαιστου και ο Τρωίλος και ο Αχιλλέας), ως επίδειξη της μεθόδου του. Ωστόσο, το μεγαλύτερο τμήμα του βιβλίου είναι μία έρευνα για την εξέλιξη κάποιων από τους πιο σημαντικούς μύθους.

Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει βιβλιογραφία για περαιτέρω αναγνώσματα σχετικά με το κάθε κεφάλαιο.