Στα ερείπια της Μασάντα, η σιωπή ήταν απόκοσμη. Ο αιδεσιμότατος Μάικλ Φλάνερι συνειδητοποίησε το γιατί μόλις πλησίασε το κτίσμα όπου είχε ανακαλυφθεί ο πάπυρος και είδε το πρώτο πτώμα. Ο άντρας φορούσε τη στολή φρουρού ασφαλείας και το καρτελάκι που ήταν καρφιτσωμένο στο καταματωμένο πουκάμισό του έγραφε: 'Γαβριήλ Εμπάν. Ο άτυχος φρουρός κειτόταν ανάσκελα, με μια βαθιά μαχαιριά να χάσκει στο λαιμό του, τα μάτια ορθάνοιχτα και στυλωμένα. Πολεμώντας την παρόρμηση να το βάλει στα πόδια, ο Φλάνερι συνέχισε προς το κτίριο. Στην είσοδο, έπεσε πάνω σε έξι ακόμα πτώματα, γυναίκες και άντρες ντυμένους με τα πρόχειρα ρούχα της ομάδας ανασκαφής. Κάποιοι είχαν παρόμοιες χαρακιές στο λαιμό, άλλοι έφεραν πολλαπλές μαχαιριές στο θώρακα και το πρόσωπο. Κατέβηκε αργά τις σκάλες κι έφτασε στον θάλαμο όπου είχε ανακαλυφθεί η λήκυθος. Κοιτάζοντας ολόγυρα, ο Φλάνερι είδε ότι οι τοίχοι ήταν γεμάτοι μουσουλμανικά σύμβολα και συνθήματα, γραμμένα με σπρέι. Εξακολουθούσε να έχει το βλέμμα καρφωμένο στις φράσεις, όταν μια απαλή φωνή άρθρωσε: ''Via Dei...Δεν το έκαναν Παλαιστίνιοι. Αυτό είναι έργο της Via Dei. Ήρθαν για τον πάπυρο''.