Η Έμμα είναι το πιο συμπυκνωμένο από τα μυθιστορήματα της Τζέιν Ώστιν. Η ίδια η Έμμα χαρακτηρίστηκε από τη δημιουργό της ως η ηρωίδα που «μόνο στον εαυτό της ήταν αρεστή και σε κανέναν άλλο». Στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου τα ατέλειωτα προξενιά που μηχανεύεται για τους γύρω της, άντρες και γυναίκες, οι άκακες, μα και γουστόζικες, μηχανορραφίες της, το πείσμα, η ξεροκεφαλιά και οι εξωφρενισμοί της δημιουργούν μια ιλαρή ατμόσφαιρα απ' αρχής μέχρι τέλους, στο κέντρο ακριβώς του βικτοριανού κόσμου. Αθώες προστριβές, ονειρικές προσδοκίες, εφηβικά σκιρτήματα - τίποτα, μα τίποτα δεν ξεφεύγει από την άγρυπνη τσιμπίδα της ηρωίδας. Με την αστείρευτη ειρωνεία της η Τζέιν Ώστιν δημιουργεί μια χιουμοριστική πινακοθήκη αστών με τη σιγουριά του μεγάλου μάστορα που αγαπά χωρίς να εξιδανικεύει, σατιρίζει χωρίς να χλευάζει, συμπονά χωρίς να οικτίρει έναν κόσμο χαμένο πια στην αχλή των περασμένων, μα τόσο οικείο, που μοιάζει σημερινός.