Η θεωρία Παιγνίων για Οικονομολόγους παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τις κύριες πτυχές της Θεωρίας Παιγνίων, η οποία μελετά τη συμπεριφορά μονάδων λήψης αποφάσεων σε κατάσταση αντιπαλότητας. Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη χρήση της Θεωρίας ως αναλυτικό εργαλείο στην Οικονομική αλλά και στις άλλες κοινωνικές επιστήμες. Στόχος είναι η ανάπτυξη της ικανότητας υποδειγματοποίησης και επίλυσης καταστάσεων οποιασδήποτε και όχι μόνον οικονομικής αντιπαλότητας.

Το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, το οποίο καλύπτει μια ποικιλία γεγονότων που χαρακτηρίζουν μια ολοκληρωμένη παγκόσμια οικονομία, έχει άμεσο και έμμεσο αντίκτυπο στην λειτουργία των σημερινών κοινωνιών και των εκπαιδευτικών συστημάτων.

Η "διεθνοποίηση" και η "παγκοσμιοποίηση"που αρχικά είναι έννοιες συνώνυμες του "ανοίγματος προς όλους",θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι είναι και μια απειλή για μια "πολιτισμική ομογενοποίηση"των κοινωνιών, η οποία Θα έβαζε σε κίνδυνο τη διαφορετικότητα των πολιτισμών και θα εδραίωνε την ηγεμονία ενός πολιτισμού ή μιας γλώσσας (ή μερικών πολιτισμών και γλωσσών) επί των άλλων.

Είναι πλέον καιρός η παγκοσμιοποίηση να συμπληρωθεί από ένα "κοινωνικό όραμα"στο οποίο η Παιδεία θα κατέχει πρωταρχικό και ζωτικό ρόλο για την προσέγγιση των ψυχών και των πνευμάτων, μιάς προσέγγισης που θα ξεπερνά τα όρια του εμπορίου, της οικονομίας και των χρηματοδοτήσεων.