Οι μελέτες για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό δίνουν συνήθως ιδιαίτερη έμφαση σε αντιθέσεις, λ.χ. Έλληνες-βάρβαροι, ψυχή-σώμα, άντρας-γυναίκα. Η τελευταία αυτή αντίθεση είχε ιδιαίτερη σημασία σε έναν πολιτικό μηχανισμό που βασιζόταν στον αποκλεισμό των γυναικών και χαρακτηριζόταν από την προβολή προτύπων αρρενωπότητας και ανδρείας από τα οποία απουσίαζε κάθε θηλυκό στοιχείο.

Αντλώντας παραδείγματα από το έπος και τη σωκρατική διδασκαλία, η συγγραφέας σκιαγραφεί ένα πρότυπο ανδρός στο οποίο το αρσενικό και το θηλυκό διαπλέκονται και επικοινωνούν. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο σώμα και στις δυνατότητες που προσφέρει για την ιδιοποίηση κάποιων μεγάλων εμπειριών της θηλυκότητας.

Η συγγραφέας, επομένως, προσεγγίζει από ψυχαναλυτική και ανθρωπολογική σκοπιά ζητήματα όπως αυτά του πόνου, του τοκετού, των πολεμικών τραυμάτων, του φόβου κτλ.

Χαρακτηριστική περίπτωση στενής σχέσης μεταξύ ανδρικού σώματος και θηλυκού στοιχείου αποτελεί ο Τειρεσίας, ο οποίος, σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, γνώρισε την ηδονή και ως άντρας και ως γυναίκα, καθότι έζησε για ένα διάστημα σε γυναικείο σώμα.

Η Ήρα τον τύφλωσε γιατί εξέφρασε την άποψη ότι η ηδονή είναι γυναικεία ιδιότητα. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Τειρεσίας τυφλώθηκε επειδή είδε το γυμνό σώμα της Αθηνάς. Αν όμως η εμπειρία του θηλυκού οδήγησε στην τύφλωση του Τειρεσία, η εθελοτυφλία της αρχαίας Ελλάδας και των ιστορικών της σχετίζεται με την απόκρυψή του. Το βιβλίο αυτό έρχεται να μας ανοίξει τα μάτια.