Ποιος είναι, άραγε, τούτος ο περίφημος διάλογος του Πλάτωνος, το «Συμπόσιον», για τον οποίο ο 'Αγγλος ιστορικός της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας Gilbert Murray είπε πως είναι το «ύψιστον έργον της δημιουργικής πεζογραφίας πάντων των αιώνων, τέλειον εις δύναμιν, καλλονήν και αλήθειαν φαντασίας;» Ποιο είναι αυτό το ποιητικό και φιλοσοφικό έργο, που είναι ποίημα, ες αεί, και κλέος αθάνατον εις τον αεί χρόνον, όπου, στην ατμόσφαιρά του, διάχυτη από το «αττικόν άλας», το πνεύμα σπινθηρίζει διαρκώς και όπου οι πάντες κοινωνούν της φιλοσόφου μανίας τε και βακχείας; Τι διαμείφθηκε τη νύχτα εκείνη του μηνός Γαμηλιώνος, το έτος 416 π.Χ., εις την οικίαν του Αγάθωνος, όπου παρόντες ήταν ο νεαρός ποιητής, ο Σωκράτης, ο Αλκιβιάδης, ο Αριστοφάνης και άλλοι πολλοί, συμποσιαζόμενοι και μετά φιλοσοφικών λόγων ερωτοτροπούντες; Τι είπαν για τον 'Ερωτα και τι απαντήσεις έδωσαν στο άλυτο μυστήριο που τον καλύπτει;

Και ποια είναι, άραγε, τούτη η παράξενη μορφή, ο καλλιγράφος και αντιγραφέας του καρδινάλιου Βησσαρίωνος, ο επονομαζόμενος Κοσμάς ο Τραπεζούντιος, που, εν έτει 1475 μ.Χ. στη Βενετία και εξαιτίας του «Συμποσίου», κυριεύεται από μιαν ανεξήγητη ερωτική διάθεση προς τους δύο νέους, τον Αγάθωνα και τη Φιλίππη, αλλά και από ένα διακαή πόθο να διασώσει τον πάπυρο και να τον παραδώσει στους μοναχούς του Αγίου 'Ορους; Τέλος, θα καταφέρουν να του αποσπάσουν τον πολύτιμο πάπυρο ο μεγαλόσχημος ιερωμένος του πάπα και οι άνθρωποι του δόγη Πιέτρο Μοτσενίγκο, που τον καταδιώκουν ωσάν Ερινύες, μέσα στα υδάτινα κανάλια της Βενετιάς και τους ατέλειωτους διαδρόμους της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης;