Ο Έρωτας, του ‘πε, είναι η μεστή, διάφανη λαλιά μέσα σου που σε διατάζει: «Ακολούθα με». Κι εσύ δυο δρόμους έχεις: ή να υπακούσεις στο γήτεμα και να πας μια τ’ αψήλου, μια του βάθους ή ν’ αρνηθείς τ’ άκουσμα και την υποταγή. Μ’ αν αντίρρηση προβάλεις κι η λογική υπερτερήσει, ξέρε το, θα ‘σαι άξιος της αναπότρεπτης παρακμής που τείχη γύρω σου θα σηκώσει και θα σ’ αποκλείσει απ’ τα όνειρα. Και σαν ψηλαφίσεις την πρώτη ρυτίδα στο πρόσωπό σου, με τρόμο θ’ αναλογιστείς: «Δε γεννήθηκα ποτέ!» Μα δε θα υπάρχει πισωγύρισμα. Γι’ αυτό σου λέω: Εντάξου στα όντα τα εκλεκτά.

Σεπτέμβρης του 1524 και ο νεαρός αριστοκράτης Μαρκαντόνιο Τορκασάτι αφήνει τα γκρίζα κανάλια της Βενετίας και αναζητά το φως στην Ελλάδα που τόσο έχει αγαπήσει μέσα από τα βιβλία. Το νεαρό αρχοντόπουλο με την ελληνική καρδιά εγκαταλείπει το παλάτσο και τους τίτλους του και ταξιδεύει στην Κεφαλλονιά, για να βρει τελικά εκεί τον έρωτα, τη φιλία, τις γνήσιες αξίες της ζωής, μα και το παρελθόν του.

Η ενετοκρατούμενη Κεφαλλονιά του 16ου αιώνα προβάλλει στα μάτια μας μέσα από ένα επιτυχημένο πάντρεμα ιστορίας και μύθου, γνώσης και φαντασίας. Η πλοκή του μυθιστορήματος μας ταξιδεύει σε μια εποχή γεμάτη αντιθέσεις, σε κοινωνίες όπου κυριαρχούν οι συγκρούσεις του παλιού με το καινούριο. Μα από τη μεγαλόπρεπη Βενετία ως την αχανή έρημο Σίβα και την καταπράσινη Κεφαλλονιά, οι ήρωες αντιπαρατάσσουν νικηφόρα την αρετή στην υποκρισία και την κακία.