Η καλύτερη γέφυρα του Περού καταρρέει και πέντε άνθρωποι σκοτώνονται. Ο Αδερφός Τζούνιπερ, ένας Φραγκισκανός μοναχός, τυχαία παρακολουθεί την τραγωδία και αμέσως θέτει το κεντρικό ερώτημα του βιβλίου: «γιατί αυτοί οι άνθρωποι σκοτώθηκαν;» Αμέσως ξεκινά να ερευνά τις ζωές των πέντε θυμάτων για να κατανοήσει το γιατί σκοτώθηκαν. Χωρίς βέβαια να ξέρει ότι αυτή του η «αποστολή» θα τον οδηγήσει στο δικό του θάνατο...

Όταν κάποια στιγμή ο Wilder ρωτήθηκε για τους λόγους που τον οδήγησαν στο να γράψει αυτό το μυθιστόρημα είπε ότι ήθελε να εξερευνήσει αν υπάρχει κάποιο νόημα στη ζωή του καθενός που δε μπορεί να το ελέγξει.

Οι ήρωες του βιβλίου είναι άκρως ενδιαφέροντες. Η δόνια Μαρία, μαρκησία του Μοντεμαγιόρ που σκοτώνεται όταν πέφτει η γέφυρα, στα είκοσι έξι της βρέθηκε παγιδευμένη σε ένα γάμο με έναν υπερόπτη και ξεπεσμένο ευγενή, εξαιτίας του οποίου αποξενώθηκε από την πολυαγαπημένη της κόρη Κλάρα. Γι' αυτό και είχε αφιερώσει όλη της τη ζωή στην μικρή ορφανή Κλάρα που πήρε υπό την προστασία της.

Ο Μανουέλ, που επίσης σκοτώνεται κατά την πτώση της γέφυρας, εδώ και χρόνια υπήρξε απαρηγόρητος εξαιτίας του πρόωρου θανάτου του δίδυμου αδερφού του Εστεμπάν. Στη γέφυρα βάδιζε γιατί κατευθυνόταν προς τη θάλασσα όπου σκόπευε να αυτοκτονήσει.

Ο θείος Πίο, έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο τμήμα της ζωής του στο να καθοδηγεί την καριέρα της Καμίλα Περιτσόλε, σίγουρα της μεγαλύτερης ηθοποιού στο Περού, αν όχι σε όλο τον ισπανόφωνο κόσμο. Επίσης, υπήρξε δάσκαλος, γλωσσολόγος, ειδήμων της ισπανικής λογοτεχνίας και ιδιαίτερα αυτής του θεάτρου. Στη γέφυρα βρέθηκε μαζί με τον γιο της Περιτσόλε, με τον οποίο μόλις είχε ξεκινήσει την εκπαίδευση του που θα διαρκούσε ένα χρόνο.

Περιγράφοντας τις πηγές του μυθιστορήματος του ο Wilder είπε ότι η αρχική του έμπνευση προέκυψε από ένα γαλλικό θεατρικό έργο, και συνέχισε λέγοντας ότι η ιδέα αναπτύχθηκε στο μυαλό του, έπειτα από συνεχείς συζητήσεις με τον πατέρα του γύρω από την έννοια της ύπαρξης και του θανάτου. Όταν ρωτήθηκε αν οι χαρακτήρες της νουβέλας του ήταν πραγματικά ή φανταστικά πρόσωπα δήλωσε ότι τα περισσότερα πρόσωπα και στοιχεία, αρχής γενομένης και από την ίδια την πτώση της γέφυρας, ήταν φανταστικά. Μερικά όμως τα άντλησε από ιστορικές αναφορές.

Το 1928 ο Thornton Wilder για «Το μυστικό της γέφυρας» κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ ενώ το 1998 επιλέχθηκε από την Αμερικανική Μοντέρνα Βιβλιοθήκη ως ένα από τα 100 σημαντικότερα έργα αγγλικής λογοτεχνίας του 20ου αιώνα. Ο ίδιος ο Tony Blair χρησιμοποίησε αποσπάσματα από το βιβλίο στον επικήδειο λόγο του για τα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου.